Το παρακάτω άρθρο έχει ως σκοπό να αναδείξει την ανάπτυξη του τραγουδιού του Timbrado και τις διάφορες μεθοδολογίες-τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε ευρύ επίπεδο για την εκπαίδευση του ισπανικού καναρινιού φωνής Timbrado.
Ως πηγές έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα site του διαδικτύου καθώς και προσωπικές γνώσεις που έχουν αποχτηθεί έπειτα από την ενασχόληση μου σχετικά με το αγαπημένο μας πουλί και μέσα από συζητήσεις με καλούς μου φίλους που μας συνδέει η αγάπη και το ενδιαφέρον για το ισπανικό καναρίνι φωνής Timbrado.
Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων παραδέχεται ότι το κελάιδισμα του Timbrado είναι κάτι μαγικό. Το Timbrado είναι ένα καναρίνι φωνής με απίστευτα χαρακτηριστικά, ανθεκτικό, δυνατό, προσαρμόσιμο και υγιές. Μέσα στους δύο πρώτους μήνες της ζωής του, ο νεαρός τενόρος ξεκινά μια τραγουδιστική καριέρα η οποία μπορεί να διαρκέσει μια δεκαετία ή και περισσότερο.
Το πρώτο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η γενετική. Το τραγούδι που εκφράζεται από τα αρσενικά πουλιά αρχίζει από τη γέννησή τους. Η σωματική διάπλαση τους λαμβάνει θέση με την γενικότερη ανάπτυξη του οργανισμού. Τα τραγούδια που ακούνε θα επηρεάσουν τα τραγούδια που θα τραγουδήσουν αργότερα. Αυτή η "λήψη" των τραγουδιών γίνεται ακουστικά, αλλά η πραγματική ακρόαση συμβαίνει στον εγκέφαλο.
Μια ορισμένη περιοχή του εγκεφάλου, το ''ανώτερο φωνητικό κέντρο'' γίνεται μεγαλύτερο, και η αύξηση αυτή συνεχίζεται έως ότου το πουλί είναι 7 - 8 μηνών,ίσως και παραπάνω. Η διεύρυνση αυτή γίνεται με την αύξηση της παραγωγής της τεστοστερόνης. Το μέγεθος αυτής της περιοχής του εγκεφάλου καθορίζει εάν το πουλί μπορεί να τραγουδήσει ένα ευρύ ή περιορισμένο ρεπερτόριο.
Το καναρίνι φωνής κληρονομεί τέσσερα (4) πολύ σημαντικά στοιχεία όσο αφορά το τραγούδι του:
1. Tην επιθυμία ή την προδιάθεση για να τραγουδήσει (ονομάζεται επίσης "ελευθερία του τραγουδιού").
2. Τα κληρονομικά προτερήματα που υπάρχουν γενικά στο αναπνευστικό σύστημα και από την λειτουργία του κάθε τμήματος αυτού δηλ.: το στόμα, τη γλώσσα τη σύριγγα, τις φωνητικές χορδές, το μυϊκό σύστημα που στηρίζει τις φωνητικές χορδές, οι πνεύμονες, οι αερόσακοι κλπ.
3. Τις νευρολογικές και ψυχολογικές συνιστώσες, συμπεριλαμβανομένων του ''ανώτερου φωνητικού κέντρου'' και την ικανότητα του πουλιού να μάθει να τραγουδάει το τραγούδι που ακούει από άλλα πουλιά (δασκάλους) δια μέσω της επανάληψης.
4. Ιδιαίτερα συστατικά μελωδίας (συγκεκριμένες περιόδους τραγουδιού, νότες, ρεπερτόριο) που είναι ξεχωριστά σε διαφορετικές γραμμές τραγουδιού.
Το Timbrado που θα συμμετέχει σε διαγωνισμούς έχει υποχρεωθεί σε αυστηρή προετοιμασία. Γενικώς το timbrado δεν είναι ένα πουλί που θα πρέπει να καλύπτεται ή να παραμένει στο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του όπως το Waterslager. Μόνο όταν το νεαρό πουλί αναπτύξει το πλήρες τραγούδι του , μπορεί μέσα στο πλαίσιο προετοιμασίας να καλύπτεται και να ανοίγεται έτσι ώστε να αποδώσει τα μέγιστα στις συνθήκες του διαγωνισμού, όπως θα δούμε παρακάτω. Τα πουλιά πρέπει να συνηθίσουνε στην παρουσία του ανθρώπου, και πρέπει να τα πλησιάζουμε σταδιακά τόσο κοντά, όσο θα τα πλησιάσει ο κριτής κατά την διάρκεια του διαγωνισμού. Επίσης, μαθαίνουμε στα νεαρά πουλιά να τραγουδούν την στιγμή που έχουμε επιλέξει. Παρακάτω θα εξηγήσουμε τους τρόπους εκπαίδευσης.
Σε γενικές γραμμές ένας εκτροφέας για να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα πρέπει μεταξύ των άλλων να έχει στην διάθεση του και τα ακόλουθα:
Έναν άριστο δάσκαλο τραγουδιστή (επιρροή από το περιβάλλον)
Νεαρούς τραγουδιστές με κληρονομικά χαρίσματα : «προδιάθεση για τραγούδι».
Φυσικά υπάρχουν και τεχνικές εκπαίδευσης με cd ή ακόμα με καθόλου προτροπή-διδασκαλία μέσω cd ή δασκάλου,αλλά με τα μικρά πουλιά να αναπτύσουν μόνα τους τις γενετικές τους ικανότητες.
Οπωσδήποτε ο κάθε εκτροφέας ακολουθεί το δικό του σύστημα και εφαρμόζει τις μεθοδολογίες και τις τεχνικές εκείνες που κατά την άποψη του φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η διατροφή και η χορήγηση αυτής παίζει μεγάλο ρόλο στα καλύτερα αποτελέσματα που θέλουμε να πάρουμε από τα πουλιά που προετοιμάζουμε για έναν διαγωνισμό και για αυτό το λόγο επισημαίνεται στο παρόν άρθρο.
Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη διατροφή που παρέχει τις θρεπτικές ουσίες στις σωστές αναλογίες. Η διατροφή που χορηγούμε πρέπει να είναι ποιοτική και όχι ποσοτική. Η σύσταση της διατροφής αποτελεί ενεργητική ανάγκη του κάθε πουλιού και είναι ανάλογη με την ενέργεια που καταναλώνει. Τα παρακάτω στοιχεία είναι σε θέση να παρέχουν ενέργεια και πρέπει να περιέχονται στη σύσταση της διατροφής:
α.Υδατάνθρακες (συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων στην ζάχαρη στα φρούτα,κλπ.)
β. Πρωτεΐνες (στα αυγά, στα δημητριακά, στα μπισκότα, στους σπόρους, κλπ)
γ. Βιταμίνες (στα λαχανικά, στα φρούτα, σε ορισμένους σπόρους κλπ
δ. Ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, σίδηρο, ιώδιο, στα θαλασσινά, στην σουπιά, στο γάλα και στα παράγωγα του κλπ.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να συνθέσουμε ένα μενού με ποικιλία συστατικών, το οποίο να είναι σε θέση να παρέχει στο πουλί όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για μια ισορροπημένη διατροφή. Σίγουρα μία πρωτεΐνη ή μία βιταμίνη δεν αρκούν για να ‘’κρατήσουν’’ έναν οργανισμό στη ζωή. Τέλος το νερό που χορηγούμε στα πουλιά πρέπει να είναι φρέσκο.
Όταν φτάσει η στιγμή πρέπει να ξεχωρίσουμε τα αρσενικά από τα θηλυκά πουλιά. Η κατάλληλη εποχή είναι κατά το πλείστον μετά την πτερρόρεια.Ακριβώς σε αυτή την περίοδο, τα μικρά αρσενικά επιδεικνύουν τις ικανότητες τους στο τραγούδι. Ο εκτροφέας πρέπει να βρει τρόπο, ούτως ώστε τα μικρά αρσενικά να συγκεντρωθούν στο τραγούδι τους, αφού έχει ήδη τελειώσει ο καιρός του παιχνιδιού.
Θα πρέπει να τα χωρίσουμε εγκαίρως και να τα μεταφέρουμε σε ατομικά κλουβάκια, έτσι ώστε να περάσουμε στη φάση της εκπαίδευσης. Αυτό θα ενθαρρύνει τα νεαρά πουλιά να οριοθετήσουμε το χώρο του κλουβιού αυτού ως το δικό τους έδαφος, δική τους περιοχή. Όταν συμβεί αυτό, τα νεαρά Timbrado θα αρχίσουν να τραγουδούν ακόμα περισσότερο, προκειμένου να υπερασπιστούν το έδαφος τους από τα υπόλοιπα πουλιά που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Η αύξηση αυτή θα ωθήσει τα πουλιά στο να προσπαθήσουν να τελειοποιήσουν το τραγούδι τους. Παρά το γεγονός ότι τα πουλιά έχουν εξασκήσει αρκετές ατελής παραλλαγές στο τραγούδι τους μέχρι αυτό το σημείο ως μέρος της μάθησης τους, η εδραίωση της δικής τους περιοχής θα τα προκαλέσει να αναπτύξουν και να κατασταλάξουν σταδιακά σε μια ενήλικη έκδοση του τραγουδιού τους.
Η σκόπιμη τοποθέτηση ενός ενήλικου Timbrado στα νεαρά πουλιά που εκπαιδεύονται ονομάζεται ''προγύμναση''.
Η εξάσκηση του τραγουδιού ενός νεαρού Timbrado και η ανάπτυξη του ''ανώτερου φωνητικού του κέντρου του εγκεφάλου'' συνεργάζονται άμεσα και απευθείας μεταξύ τους.
Καθώς το νεαρό Timbrado προσπαθεί να τραγουδήσει, μπορεί το ίδιο να ακούσει τον εαυτό του και αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο να αρχίσει μια διαδικασία ρύθμισης του τραγουδιού του. Αυτός ο κύκλος που δημιουργείται γύρω από το κελάιδισμα του(τραγουδώ-ακούω-προσαρμόζω) μπορεί να συμβεί και με την παρουσία ή ξεχωριστά από αυτή ενός άλλου ενήλικου αρσενικού πουλιού.
Εάν ένα ενήλικο αρσενικό Timbrado είναι τοποθετημένο κοντά στο υπό εκπαίδευση πουλί, τότε το νεαρό πουλί θα συμπεριλάβει το τραγούδι του ενήλικου επίσης στον κύκλο του πέρα από το δικό του. Αυτό επιτρέπει στους νεαρούς τραγουδιστές να προσαρμόσουν το τραγούδι τους όχι μόνο σύμφωνα με όσα τα ίδια ακούνε από το δικό τους τραγούδι, αλλά και σύμφωνα με το ρεπερτόριο του ενήλικου αρσενικού.
Τα νεαρά πουλιά όσο περισσότερο ασκούνται στο τραγούδι, κατά την διάρκεια της εφηβείας τους, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το ρεπερτόριο του τραγουδιού τους, όταν αυτά ενηλικιωθούν.
Η εξάσκηση-εκπαίδευση είναι πάρα πολύ σημαντική, ένα καναρίνι φωνής όχι τόσο καλού επιπέδου θα βγει πρώτο αν έχει ασκηθεί πολύ καλά, ενώ ένα καναρίνι φωνής πρώτης τάξεως το οποίο δεν έχει ασκηθεί πολύ καλά, μπορεί να βγει τελευταίο.
Ένα καναρίνι που δεν τραγουδάει κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης, πολύ πιθανό είναι ότι δεν θα τραγουδήσει και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού.
EΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ (μετάφραση από άρθρο που βρίσκεται αναρτημένο στο http://www.timbrado.com/)
Aυτή είναι μια λεπτή φάση, γεμάτη μυστικά.Υπάρχουν δυο είδη εκπαίδευσης:
Ι. Η εκπαίδευση του πουλιού ώστε να κελαηδάει όταν τοποθετείται μπροστά σε κριτή, και
ΙΙ. Η εκπαίδευση του πουλιού ώστε να αποδώσει το καλύτερο κελάηδισμα που μπορεί.
Το πρώτο από αυτά είναι το πιο εύκολο. Τα πουλιά πρέπει να έχουν συνηθίσει να είναι σε σκοτεινό χώρο, έτσι ώστε όταν τοποθετηθούν μπροστά σε κριτή, ερεθισμένα από το φως να κελαηδούν.
Τα αρσενικά βγαίνουν από το μεγάλο κλουβί στο οποίο μπορούν να πετάξουν και τοποθετούνται σε ατομικά κλουβιά διαγωνισμών.
Πρέπει να παραμείνουν σε χώρο όχι καλά φωτισμένο ώστε να συνηθίσουν το σκοτάδι. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με την τοποθέτηση πολύ χαμηλού φωτισμού στο δωμάτιο όπου βρίσκονται, είτε με την τοποθέτηση σκούρας κουρτίνας μπροστά από τα κλουβιά.
Αρκετές φορές την ημέρα τα πουλιά πρέπει να μεταφέρονται ένα ένα ή σε ομάδες των 4, σε χώρο ο οποίος είναι πιο φωτισμένος για να ακουστεί το τραγούδι τους και να σχηματίσουν ανάλογα τη φωνής τους ακούγοντας αυτά που έχουν καλύτερο ή παρόμοιο κελάηδισμα. Εάν χρησιμοποιείται κουρτίνα για να περιοριστεί το φως, είναι αρκετό να τραβηχτεί η κουρτίνα.
Μία ή δυο εβδομάδες πριν από τον διαγωνισμό, έχουμε ρυθμίσει τις ομάδες μας και έχουμε επιλέξει τα πουλιά που θα διαγωνιστούν ατομικά. Εάν δεν το έχουμε κάνει ακόμη, θα βάλουμε τα κλουβιά στη βαλίτσα μεταφοράς ώστε τα καναρίνια να συνηθίσουν να βρίσκονται σε αυτό το χώρο.
Είναι απαραίτητο να βγαίνουν τα ατομικά κλουβιά αρκετές φορές την ημέρα ώστε τα καναρίνια να συνηθίσουν να κελαηδάνε όταν έρχονται στο φως. Είναι απαραίτητο να τοποθετούνται σε διαφορετικά δωμάτια του σπιτιού καθώς και σε διαφορετικές θέσεις στο χώρο του δωματίου. Είναι προτιμότερο να τα πηγαίνετε σε άλλες τοποθεσίες με το αυτοκίνητο, και να τα βγάζετε όταν φτάνετε, ώστε να βλέπουν νέες τοποθεσίες και να αποτυπώσουν τους θορύβους και τις κινήσεις του αυτοκινήτου ως φυσικές και τέλος, αποδεικνύεται ότι είναι χρήσιμη η κατασκευή μιας καμπίνας, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται στους διαγωνισμούς, έτσι ώστε όταν τοποθετηθούν στην καμπίνα μπροστά από τον κριτή να νομίζουν ότι βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον και να κελαηδήσουν.
Η απόδοση του καλύτερου κελαηδίσματος από το πουλί είναι πιο δύσκολη. Χρησιμοποιούνται, βασικά, τρεις τεχνικές, οι οποίες αναφέρονται παρακάτω σε σειρά αποτελεσματικότητας, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια.
1. Εκπαίδευση με απομόνωση σε οικογένειες.
Τα νεαρά πουλιά χωρίζονται από τους γονείς οι οποίοι μεταφέρονται σε άλλο μέρος. Τα νεαρά πουλιά τοποθετούνται ομαδικά σε μεγάλα κλουβιά. Ομαδοποιούνται είτε κατά οικογένεια είτε κατά ομοιότητα κελαηδίσματος στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο. Ακούνε μουσική, ώστε το τραγούδι της κάθε ομάδας να εξελιχθεί ανεξάρτητα από τις άλλες. Με αυτή τη τεχνική τα πουλιά , μη έχοντας το παράδειγμα του πατέρα, βγάζουν δικούς τους ήχους, φτιάχνουν τις δικές τους παραλλαγές στο ρυθμική μελωδία στην οποία αισθάνονται πιο ικανά και σε αυτά τις μελωδίες θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν.
2. Εκπαίδευση με τους γονείς ή με δασκάλους.
Αυτοί που υποστηρίζουν αυτή τη τεχνική, υποθέτουν ότι αφού ο πατέρας κελαηδάει καλά, τότε και ο γιος θα έχει παρόμοιες ικανότητες κελαηδήματος και θα μπορεί να μιμηθεί σωστά το κελάηδισμα του πατέρα ή και να το βελτιώσει ακόμα. Χρησιμοποιούνται επίσης δάσκαλοι οι οποίοι εκτελούν καλά ρυθμικές περιόδους τραγουδιού, ώστε να εμπλουτίσουν το ρεπερτόριο και την εκτέλεση του κελαηδίσματος από τους νεαρούς μαθητές.
3. Εκπαίδευση με κασέτες ή δίσκους (cd).
Αυτοί που υποστηρίζουν αυτή τη τεχνική, η οποία έχει επιτυχία στους εκτροφείς άγριων πουλιών, υποβάλλουν τα πουλιά σε εντατικές περιόδους ακούσματος κασέτας με καλό κελάηδισμα μέχρι να το μάθουν. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν βγάζουν από το πουλί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. αλλά αποκτούν πουλιά «πλήρους τραγουδιού», επειδή τα πουλιά μαθαίνουν να εκτελούν όλες τις περιόδους τραγουδιού που ακούνε και, χωρίς να αριστεύουν, παίρνουν καλό σκορ.
ΙΙ.ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΟΣ
Αφού επιτευχθεί τα πουλιά να κελαηδάνε μόλις έρχονται στο φως, καθώς και η εκτέλεση ενός καλού τραγουδιού (χωρίς δάσκαλο ή μαγνητοφωνήσεις), οι εκτροφείς έχουν ακόμα ένα δύσκολο έργο: να τα πάνε στους διαγωνισμούς στις καλύτερες συνθήκες.
Το κελάηδισμα του καναρινιού δεν είναι κάτι στατικό, αλλά μεταβάλλεται ειδικά τους πρώτους μήνες. Τώρα πρέπει να συγχρονιστεί η καλύτερη στιγμή του κελαηδίσματος τους με αυτή στους διαγωνισμούς.
Η εξέλιξη του κελαηδίσματος του καναρινιού μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις
1. Υποκελάηδισμα
Είναι ένα φτωχό και συγχυσμένο κελάηδημα το οποίο παράγεται τους πρώτους μήνες πριν αποκτήσουν ένα καθαρό κελάηδισμα.
2. Πλαστικό κελάηδισμα
Είναι μια πιο ξεκάθαρη φάση κατά την οποία το πουλί, με μεγαλύτερες πλέον ικανότητες στο κελάηδισμα, εκτελεί τραγούδι με μεγαλύτερη ποικιλία και καθαρότητα. Ονομάζεται "πλαστικό" τραγούδι επειδή η δομή του ποικίλλει.
3. Πλήρες κελάηδισμα
Κελάηδισμα ενήλικου πουλιού το οποίο έχει μεγαλύτερη ποιότητα και ποσότητα ρυθμικών περιόδων και το οποίο συνεχίζει μέχρι την εποχή της πτερρόπειας κατά την οποία το πουλί ξεκινάει ξανά μια φάση πλαστικού κελαηδίσματος.
Ανακεφαλαιώνοντας, η ποιότητα του κελαηδίσματος όσον αφορά την ποικιλία και την ηρεμία κατά την εκτέλεσή του έχει αυξητική τάση με κορύφωση το τέλος του πλαστικού κελαηδίσματος, και τότε στο ενήλικο καναρίνι που βρίσκεται σε θέρμη παρατηρείται μια ύφεση.
Υπάρχουν τεχνικές και κόλπα με τα οποία μπορούμε να καθοδηγήσουμε την εξέλιξη του πλαστικού κελαηδίσματος μέχρι το πλήρες κελάηδισμα ώστε η καμπύλη του κελαηδίσματος να φτάσει στο μέγιστο επίπεδο. Αυτές οι τεχνικές μπορούν να χωριστούν σε δυο κατηγορίες: τεχνικές για τον εμπλουτισμό του κελαηδίσματος και τεχνικές για περιορισμό της καθοδικής πορείας του κελαηδίσματος.
Τεχνικές για τον εμπλουτισμό του κελαηδίσματος
α. Τα πουλιά πρέπει να έχουν φως. Είναι συνηθισμένο λάθος να τα κλείνουμε σε σκοτάδι για περισσότερο από όσο χρειάζεται για να διασφαλιστεί ότι θα κελαηδήσουν όταν κρίνονται, γιατί η έλλειψη φωτός παρεμποδίζει το κελάηδισμα και ως εκ τούτου την περαιτέρω ανάπτυξή του.
β. Πλούσια διατροφή. Μια μικρή ποσότητα αυγού με τριμμένο ψωμί τα ωθεί να κελαηδήσουν. Το ίδιο γίνεται με το μαρούλι το μήλο και την ποικιλία σπόρων. Φυσικά, και οι βιταμίνες ευνοούν το κελάηδισμα του πουλιού αλλά πολλοί είναι αντίθετοι με τις βιταμίνες επειδή φοβούνται ότι τα πουλιά μπαίνουν γρήγορα σε περίοδο θέρμης . Για την αποφυγή αυτού του προβλήματος κάποιοι ερασιτέχνες τους δίνουν συμπλέγματα βιταμινών τα οποία δεν περιέχουν βιταμίνη Ε, η οποία ευνοεί την αναπαραγωγική συμπεριφορά.
γ. Η απομόνωσή τους σε ατομικά κλουβιά νωρίτερα από το κανονικό σημαίνει ότι επιταχύνεται η εισαγωγή τους στη φάση του πλαστικού κελαηδίσματος. Αυτό όμως εσωκλείει τον κίνδυνο ότι αν δεν έχουν αναπτύξει τις ικανότητές τους για κελάηδισμα, αναπτύσσουν φτωχό κελάηδισμα με ελαττωματικά γυρίσματα.
δ. Με την απομόνωση ομάδων πουλιών από άλλες ήδη σχηματισμένες ομάδες, εξασφαλίζεται ότι το κελάηδισμα των πουλιών δεν θα παρεμποδιστεί από το κελάηδισμα άλλων ομάδων και η ανάπτυξη και ο εμπλουτισμός του κελαηδίσματος τους δεν θα παρεμποδιστεί.
ε. Πρέπει να απομονώνεται το πουλί το οποίο κάνει εύκολα γυρίσματα τα οποία δεν είναι ικανοποιητικά, έτσι ώστε τα υπόλοιπα πουλιά να μην αντιγράψουν αυτά τα εύκολα γυρίσματα.
στ.Όταν τα πουλιά τοποθετούνται σε κλουβιά το ένα πάνω στο άλλο, όπως στους διαγωνισμούς, τα πουλιά που βρίσκονται στα χαμηλότερα κλουβιά ίσως να εμποδίζονται από το κελάηδισμα των πουλιών που βρίσκονται πιο ψηλά. Η τοποθέτηση του πουλιού ψηλότερα θα το ωθήσει να κελαηδήσει.
Τεχνικές για περιορισμό της καθοδικής πορείας του κελαηδίσματος
α. Αν ένα πουλί κελαηδάει πολύ σκληρά, η τοποθέτηση των ράβδων σε ψηλότερο σημείο στο κλουβί θα το πιέσουν να υιοθετήσει πιο οριζόντια θέση, η οποία προκαλεί πιο ομαλό κελάηδισμα.
β. Η ποσότητα σπόρων ελαιοκράμβης στο μείγμα σπόρων μπορεί να αυξηθεί. Ο σπόρος ελαιοκράμβης προκαλεί καθυστέρηση στην σεξουαλική ωρίμανση του πουλιού κατά την οποία μειώνεται ο τόνος του κελαηδίσματος.
γ. Ο περιορισμός του φωτός περιορίζει την ανάπτυξη του τραγουδιού και την σεξουαλική ωρίμανση του καναρινιού.
δ. Η τοποθέτηση μιας σχάρας στον πάτο του κλουβιού διαγωνισμού θα ωθήσει το πουλί στην υιοθέτηση μεγαλύτερου ύψους και δεν θα τραγουδάει από τον πάτο του κλουβιού. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι το καναρίνι δεν θα βρίσκεται στον πάτο του κλουβιού αναζητώντας τροφή αντί να τραδουδάει την στιγμή που κρίνεται.
ε. Το μπάνιο επίσης έως έναν βαθμό ηρεμεί το πουλί .
(Τέλος μετάφρασης προαναφερομένου άρθρου)
Πιστεύω ότι όσο και να διαβάσει κάποιος για το πουλί που όλοι αγαπάμε, το ισπανικό Timbrado, πάντα θα υπάρχουν τα περιθώρια εκείνα που θα μας επιτρέπουν να ανακαλύπτουμε νέα δεδομένα, είτε μέσω εμπειριών είτε μέσω νέων ανακαλύψεων από τους πιο έμπειρους εκτροφείς ανά τον κόσμο.
Το θέμα είναι ότι πρόκειται για ένα καναρίνι φωνής με εκπληκτικά χαρακτηριστικά και ικανότητες!!
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado
Ως πηγές έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα site του διαδικτύου καθώς και προσωπικές γνώσεις που έχουν αποχτηθεί έπειτα από την ενασχόληση μου σχετικά με το αγαπημένο μας πουλί και μέσα από συζητήσεις με καλούς μου φίλους που μας συνδέει η αγάπη και το ενδιαφέρον για το ισπανικό καναρίνι φωνής Timbrado.
Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων παραδέχεται ότι το κελάιδισμα του Timbrado είναι κάτι μαγικό. Το Timbrado είναι ένα καναρίνι φωνής με απίστευτα χαρακτηριστικά, ανθεκτικό, δυνατό, προσαρμόσιμο και υγιές. Μέσα στους δύο πρώτους μήνες της ζωής του, ο νεαρός τενόρος ξεκινά μια τραγουδιστική καριέρα η οποία μπορεί να διαρκέσει μια δεκαετία ή και περισσότερο.
Το πρώτο στοιχείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η γενετική. Το τραγούδι που εκφράζεται από τα αρσενικά πουλιά αρχίζει από τη γέννησή τους. Η σωματική διάπλαση τους λαμβάνει θέση με την γενικότερη ανάπτυξη του οργανισμού. Τα τραγούδια που ακούνε θα επηρεάσουν τα τραγούδια που θα τραγουδήσουν αργότερα. Αυτή η "λήψη" των τραγουδιών γίνεται ακουστικά, αλλά η πραγματική ακρόαση συμβαίνει στον εγκέφαλο.
Μια ορισμένη περιοχή του εγκεφάλου, το ''ανώτερο φωνητικό κέντρο'' γίνεται μεγαλύτερο, και η αύξηση αυτή συνεχίζεται έως ότου το πουλί είναι 7 - 8 μηνών,ίσως και παραπάνω. Η διεύρυνση αυτή γίνεται με την αύξηση της παραγωγής της τεστοστερόνης. Το μέγεθος αυτής της περιοχής του εγκεφάλου καθορίζει εάν το πουλί μπορεί να τραγουδήσει ένα ευρύ ή περιορισμένο ρεπερτόριο.
Το καναρίνι φωνής κληρονομεί τέσσερα (4) πολύ σημαντικά στοιχεία όσο αφορά το τραγούδι του:
1. Tην επιθυμία ή την προδιάθεση για να τραγουδήσει (ονομάζεται επίσης "ελευθερία του τραγουδιού").
2. Τα κληρονομικά προτερήματα που υπάρχουν γενικά στο αναπνευστικό σύστημα και από την λειτουργία του κάθε τμήματος αυτού δηλ.: το στόμα, τη γλώσσα τη σύριγγα, τις φωνητικές χορδές, το μυϊκό σύστημα που στηρίζει τις φωνητικές χορδές, οι πνεύμονες, οι αερόσακοι κλπ.
3. Τις νευρολογικές και ψυχολογικές συνιστώσες, συμπεριλαμβανομένων του ''ανώτερου φωνητικού κέντρου'' και την ικανότητα του πουλιού να μάθει να τραγουδάει το τραγούδι που ακούει από άλλα πουλιά (δασκάλους) δια μέσω της επανάληψης.
4. Ιδιαίτερα συστατικά μελωδίας (συγκεκριμένες περιόδους τραγουδιού, νότες, ρεπερτόριο) που είναι ξεχωριστά σε διαφορετικές γραμμές τραγουδιού.
Το Timbrado που θα συμμετέχει σε διαγωνισμούς έχει υποχρεωθεί σε αυστηρή προετοιμασία. Γενικώς το timbrado δεν είναι ένα πουλί που θα πρέπει να καλύπτεται ή να παραμένει στο σκοτάδι κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του όπως το Waterslager. Μόνο όταν το νεαρό πουλί αναπτύξει το πλήρες τραγούδι του , μπορεί μέσα στο πλαίσιο προετοιμασίας να καλύπτεται και να ανοίγεται έτσι ώστε να αποδώσει τα μέγιστα στις συνθήκες του διαγωνισμού, όπως θα δούμε παρακάτω. Τα πουλιά πρέπει να συνηθίσουνε στην παρουσία του ανθρώπου, και πρέπει να τα πλησιάζουμε σταδιακά τόσο κοντά, όσο θα τα πλησιάσει ο κριτής κατά την διάρκεια του διαγωνισμού. Επίσης, μαθαίνουμε στα νεαρά πουλιά να τραγουδούν την στιγμή που έχουμε επιλέξει. Παρακάτω θα εξηγήσουμε τους τρόπους εκπαίδευσης.
Σε γενικές γραμμές ένας εκτροφέας για να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα πρέπει μεταξύ των άλλων να έχει στην διάθεση του και τα ακόλουθα:
Έναν άριστο δάσκαλο τραγουδιστή (επιρροή από το περιβάλλον)
Νεαρούς τραγουδιστές με κληρονομικά χαρίσματα : «προδιάθεση για τραγούδι».
Φυσικά υπάρχουν και τεχνικές εκπαίδευσης με cd ή ακόμα με καθόλου προτροπή-διδασκαλία μέσω cd ή δασκάλου,αλλά με τα μικρά πουλιά να αναπτύσουν μόνα τους τις γενετικές τους ικανότητες.
Οπωσδήποτε ο κάθε εκτροφέας ακολουθεί το δικό του σύστημα και εφαρμόζει τις μεθοδολογίες και τις τεχνικές εκείνες που κατά την άποψη του φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Η διατροφή και η χορήγηση αυτής παίζει μεγάλο ρόλο στα καλύτερα αποτελέσματα που θέλουμε να πάρουμε από τα πουλιά που προετοιμάζουμε για έναν διαγωνισμό και για αυτό το λόγο επισημαίνεται στο παρόν άρθρο.
Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη διατροφή που παρέχει τις θρεπτικές ουσίες στις σωστές αναλογίες. Η διατροφή που χορηγούμε πρέπει να είναι ποιοτική και όχι ποσοτική. Η σύσταση της διατροφής αποτελεί ενεργητική ανάγκη του κάθε πουλιού και είναι ανάλογη με την ενέργεια που καταναλώνει. Τα παρακάτω στοιχεία είναι σε θέση να παρέχουν ενέργεια και πρέπει να περιέχονται στη σύσταση της διατροφής:
α.Υδατάνθρακες (συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων στην ζάχαρη στα φρούτα,κλπ.)
β. Πρωτεΐνες (στα αυγά, στα δημητριακά, στα μπισκότα, στους σπόρους, κλπ)
γ. Βιταμίνες (στα λαχανικά, στα φρούτα, σε ορισμένους σπόρους κλπ
δ. Ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, σίδηρο, ιώδιο, στα θαλασσινά, στην σουπιά, στο γάλα και στα παράγωγα του κλπ.
Είναι λοιπόν απαραίτητο να συνθέσουμε ένα μενού με ποικιλία συστατικών, το οποίο να είναι σε θέση να παρέχει στο πουλί όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για μια ισορροπημένη διατροφή. Σίγουρα μία πρωτεΐνη ή μία βιταμίνη δεν αρκούν για να ‘’κρατήσουν’’ έναν οργανισμό στη ζωή. Τέλος το νερό που χορηγούμε στα πουλιά πρέπει να είναι φρέσκο.
Όταν φτάσει η στιγμή πρέπει να ξεχωρίσουμε τα αρσενικά από τα θηλυκά πουλιά. Η κατάλληλη εποχή είναι κατά το πλείστον μετά την πτερρόρεια.Ακριβώς σε αυτή την περίοδο, τα μικρά αρσενικά επιδεικνύουν τις ικανότητες τους στο τραγούδι. Ο εκτροφέας πρέπει να βρει τρόπο, ούτως ώστε τα μικρά αρσενικά να συγκεντρωθούν στο τραγούδι τους, αφού έχει ήδη τελειώσει ο καιρός του παιχνιδιού.
Θα πρέπει να τα χωρίσουμε εγκαίρως και να τα μεταφέρουμε σε ατομικά κλουβάκια, έτσι ώστε να περάσουμε στη φάση της εκπαίδευσης. Αυτό θα ενθαρρύνει τα νεαρά πουλιά να οριοθετήσουμε το χώρο του κλουβιού αυτού ως το δικό τους έδαφος, δική τους περιοχή. Όταν συμβεί αυτό, τα νεαρά Timbrado θα αρχίσουν να τραγουδούν ακόμα περισσότερο, προκειμένου να υπερασπιστούν το έδαφος τους από τα υπόλοιπα πουλιά που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Η αύξηση αυτή θα ωθήσει τα πουλιά στο να προσπαθήσουν να τελειοποιήσουν το τραγούδι τους. Παρά το γεγονός ότι τα πουλιά έχουν εξασκήσει αρκετές ατελής παραλλαγές στο τραγούδι τους μέχρι αυτό το σημείο ως μέρος της μάθησης τους, η εδραίωση της δικής τους περιοχής θα τα προκαλέσει να αναπτύξουν και να κατασταλάξουν σταδιακά σε μια ενήλικη έκδοση του τραγουδιού τους.
Η σκόπιμη τοποθέτηση ενός ενήλικου Timbrado στα νεαρά πουλιά που εκπαιδεύονται ονομάζεται ''προγύμναση''.
Η εξάσκηση του τραγουδιού ενός νεαρού Timbrado και η ανάπτυξη του ''ανώτερου φωνητικού του κέντρου του εγκεφάλου'' συνεργάζονται άμεσα και απευθείας μεταξύ τους.
Καθώς το νεαρό Timbrado προσπαθεί να τραγουδήσει, μπορεί το ίδιο να ακούσει τον εαυτό του και αυτό επιτρέπει στον εγκέφαλο να αρχίσει μια διαδικασία ρύθμισης του τραγουδιού του. Αυτός ο κύκλος που δημιουργείται γύρω από το κελάιδισμα του(τραγουδώ-ακούω-προσαρμόζω) μπορεί να συμβεί και με την παρουσία ή ξεχωριστά από αυτή ενός άλλου ενήλικου αρσενικού πουλιού.
Εάν ένα ενήλικο αρσενικό Timbrado είναι τοποθετημένο κοντά στο υπό εκπαίδευση πουλί, τότε το νεαρό πουλί θα συμπεριλάβει το τραγούδι του ενήλικου επίσης στον κύκλο του πέρα από το δικό του. Αυτό επιτρέπει στους νεαρούς τραγουδιστές να προσαρμόσουν το τραγούδι τους όχι μόνο σύμφωνα με όσα τα ίδια ακούνε από το δικό τους τραγούδι, αλλά και σύμφωνα με το ρεπερτόριο του ενήλικου αρσενικού.
Τα νεαρά πουλιά όσο περισσότερο ασκούνται στο τραγούδι, κατά την διάρκεια της εφηβείας τους, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το ρεπερτόριο του τραγουδιού τους, όταν αυτά ενηλικιωθούν.
Η εξάσκηση-εκπαίδευση είναι πάρα πολύ σημαντική, ένα καναρίνι φωνής όχι τόσο καλού επιπέδου θα βγει πρώτο αν έχει ασκηθεί πολύ καλά, ενώ ένα καναρίνι φωνής πρώτης τάξεως το οποίο δεν έχει ασκηθεί πολύ καλά, μπορεί να βγει τελευταίο.
Ένα καναρίνι που δεν τραγουδάει κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης, πολύ πιθανό είναι ότι δεν θα τραγουδήσει και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού.
EΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ (μετάφραση από άρθρο που βρίσκεται αναρτημένο στο http://www.timbrado.com/)
Aυτή είναι μια λεπτή φάση, γεμάτη μυστικά.Υπάρχουν δυο είδη εκπαίδευσης:
Ι. Η εκπαίδευση του πουλιού ώστε να κελαηδάει όταν τοποθετείται μπροστά σε κριτή, και
ΙΙ. Η εκπαίδευση του πουλιού ώστε να αποδώσει το καλύτερο κελάηδισμα που μπορεί.
Το πρώτο από αυτά είναι το πιο εύκολο. Τα πουλιά πρέπει να έχουν συνηθίσει να είναι σε σκοτεινό χώρο, έτσι ώστε όταν τοποθετηθούν μπροστά σε κριτή, ερεθισμένα από το φως να κελαηδούν.
Τα αρσενικά βγαίνουν από το μεγάλο κλουβί στο οποίο μπορούν να πετάξουν και τοποθετούνται σε ατομικά κλουβιά διαγωνισμών.
Πρέπει να παραμείνουν σε χώρο όχι καλά φωτισμένο ώστε να συνηθίσουν το σκοτάδι. Αυτό επιτυγχάνεται είτε με την τοποθέτηση πολύ χαμηλού φωτισμού στο δωμάτιο όπου βρίσκονται, είτε με την τοποθέτηση σκούρας κουρτίνας μπροστά από τα κλουβιά.
Αρκετές φορές την ημέρα τα πουλιά πρέπει να μεταφέρονται ένα ένα ή σε ομάδες των 4, σε χώρο ο οποίος είναι πιο φωτισμένος για να ακουστεί το τραγούδι τους και να σχηματίσουν ανάλογα τη φωνής τους ακούγοντας αυτά που έχουν καλύτερο ή παρόμοιο κελάηδισμα. Εάν χρησιμοποιείται κουρτίνα για να περιοριστεί το φως, είναι αρκετό να τραβηχτεί η κουρτίνα.
Μία ή δυο εβδομάδες πριν από τον διαγωνισμό, έχουμε ρυθμίσει τις ομάδες μας και έχουμε επιλέξει τα πουλιά που θα διαγωνιστούν ατομικά. Εάν δεν το έχουμε κάνει ακόμη, θα βάλουμε τα κλουβιά στη βαλίτσα μεταφοράς ώστε τα καναρίνια να συνηθίσουν να βρίσκονται σε αυτό το χώρο.
Είναι απαραίτητο να βγαίνουν τα ατομικά κλουβιά αρκετές φορές την ημέρα ώστε τα καναρίνια να συνηθίσουν να κελαηδάνε όταν έρχονται στο φως. Είναι απαραίτητο να τοποθετούνται σε διαφορετικά δωμάτια του σπιτιού καθώς και σε διαφορετικές θέσεις στο χώρο του δωματίου. Είναι προτιμότερο να τα πηγαίνετε σε άλλες τοποθεσίες με το αυτοκίνητο, και να τα βγάζετε όταν φτάνετε, ώστε να βλέπουν νέες τοποθεσίες και να αποτυπώσουν τους θορύβους και τις κινήσεις του αυτοκινήτου ως φυσικές και τέλος, αποδεικνύεται ότι είναι χρήσιμη η κατασκευή μιας καμπίνας, παρόμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται στους διαγωνισμούς, έτσι ώστε όταν τοποθετηθούν στην καμπίνα μπροστά από τον κριτή να νομίζουν ότι βρίσκονται σε οικείο περιβάλλον και να κελαηδήσουν.
Η απόδοση του καλύτερου κελαηδίσματος από το πουλί είναι πιο δύσκολη. Χρησιμοποιούνται, βασικά, τρεις τεχνικές, οι οποίες αναφέρονται παρακάτω σε σειρά αποτελεσματικότητας, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου κριτήρια.
1. Εκπαίδευση με απομόνωση σε οικογένειες.
Τα νεαρά πουλιά χωρίζονται από τους γονείς οι οποίοι μεταφέρονται σε άλλο μέρος. Τα νεαρά πουλιά τοποθετούνται ομαδικά σε μεγάλα κλουβιά. Ομαδοποιούνται είτε κατά οικογένεια είτε κατά ομοιότητα κελαηδίσματος στο ίδιο οριζόντιο επίπεδο. Ακούνε μουσική, ώστε το τραγούδι της κάθε ομάδας να εξελιχθεί ανεξάρτητα από τις άλλες. Με αυτή τη τεχνική τα πουλιά , μη έχοντας το παράδειγμα του πατέρα, βγάζουν δικούς τους ήχους, φτιάχνουν τις δικές τους παραλλαγές στο ρυθμική μελωδία στην οποία αισθάνονται πιο ικανά και σε αυτά τις μελωδίες θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν.
2. Εκπαίδευση με τους γονείς ή με δασκάλους.
Αυτοί που υποστηρίζουν αυτή τη τεχνική, υποθέτουν ότι αφού ο πατέρας κελαηδάει καλά, τότε και ο γιος θα έχει παρόμοιες ικανότητες κελαηδήματος και θα μπορεί να μιμηθεί σωστά το κελάηδισμα του πατέρα ή και να το βελτιώσει ακόμα. Χρησιμοποιούνται επίσης δάσκαλοι οι οποίοι εκτελούν καλά ρυθμικές περιόδους τραγουδιού, ώστε να εμπλουτίσουν το ρεπερτόριο και την εκτέλεση του κελαηδίσματος από τους νεαρούς μαθητές.
3. Εκπαίδευση με κασέτες ή δίσκους (cd).
Αυτοί που υποστηρίζουν αυτή τη τεχνική, η οποία έχει επιτυχία στους εκτροφείς άγριων πουλιών, υποβάλλουν τα πουλιά σε εντατικές περιόδους ακούσματος κασέτας με καλό κελάηδισμα μέχρι να το μάθουν. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν βγάζουν από το πουλί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. αλλά αποκτούν πουλιά «πλήρους τραγουδιού», επειδή τα πουλιά μαθαίνουν να εκτελούν όλες τις περιόδους τραγουδιού που ακούνε και, χωρίς να αριστεύουν, παίρνουν καλό σκορ.
ΙΙ.ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΟΣ
Αφού επιτευχθεί τα πουλιά να κελαηδάνε μόλις έρχονται στο φως, καθώς και η εκτέλεση ενός καλού τραγουδιού (χωρίς δάσκαλο ή μαγνητοφωνήσεις), οι εκτροφείς έχουν ακόμα ένα δύσκολο έργο: να τα πάνε στους διαγωνισμούς στις καλύτερες συνθήκες.
Το κελάηδισμα του καναρινιού δεν είναι κάτι στατικό, αλλά μεταβάλλεται ειδικά τους πρώτους μήνες. Τώρα πρέπει να συγχρονιστεί η καλύτερη στιγμή του κελαηδίσματος τους με αυτή στους διαγωνισμούς.
Η εξέλιξη του κελαηδίσματος του καναρινιού μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις
1. Υποκελάηδισμα
Είναι ένα φτωχό και συγχυσμένο κελάηδημα το οποίο παράγεται τους πρώτους μήνες πριν αποκτήσουν ένα καθαρό κελάηδισμα.
2. Πλαστικό κελάηδισμα
Είναι μια πιο ξεκάθαρη φάση κατά την οποία το πουλί, με μεγαλύτερες πλέον ικανότητες στο κελάηδισμα, εκτελεί τραγούδι με μεγαλύτερη ποικιλία και καθαρότητα. Ονομάζεται "πλαστικό" τραγούδι επειδή η δομή του ποικίλλει.
3. Πλήρες κελάηδισμα
Κελάηδισμα ενήλικου πουλιού το οποίο έχει μεγαλύτερη ποιότητα και ποσότητα ρυθμικών περιόδων και το οποίο συνεχίζει μέχρι την εποχή της πτερρόπειας κατά την οποία το πουλί ξεκινάει ξανά μια φάση πλαστικού κελαηδίσματος.
Ανακεφαλαιώνοντας, η ποιότητα του κελαηδίσματος όσον αφορά την ποικιλία και την ηρεμία κατά την εκτέλεσή του έχει αυξητική τάση με κορύφωση το τέλος του πλαστικού κελαηδίσματος, και τότε στο ενήλικο καναρίνι που βρίσκεται σε θέρμη παρατηρείται μια ύφεση.
Υπάρχουν τεχνικές και κόλπα με τα οποία μπορούμε να καθοδηγήσουμε την εξέλιξη του πλαστικού κελαηδίσματος μέχρι το πλήρες κελάηδισμα ώστε η καμπύλη του κελαηδίσματος να φτάσει στο μέγιστο επίπεδο. Αυτές οι τεχνικές μπορούν να χωριστούν σε δυο κατηγορίες: τεχνικές για τον εμπλουτισμό του κελαηδίσματος και τεχνικές για περιορισμό της καθοδικής πορείας του κελαηδίσματος.
Τεχνικές για τον εμπλουτισμό του κελαηδίσματος
α. Τα πουλιά πρέπει να έχουν φως. Είναι συνηθισμένο λάθος να τα κλείνουμε σε σκοτάδι για περισσότερο από όσο χρειάζεται για να διασφαλιστεί ότι θα κελαηδήσουν όταν κρίνονται, γιατί η έλλειψη φωτός παρεμποδίζει το κελάηδισμα και ως εκ τούτου την περαιτέρω ανάπτυξή του.
β. Πλούσια διατροφή. Μια μικρή ποσότητα αυγού με τριμμένο ψωμί τα ωθεί να κελαηδήσουν. Το ίδιο γίνεται με το μαρούλι το μήλο και την ποικιλία σπόρων. Φυσικά, και οι βιταμίνες ευνοούν το κελάηδισμα του πουλιού αλλά πολλοί είναι αντίθετοι με τις βιταμίνες επειδή φοβούνται ότι τα πουλιά μπαίνουν γρήγορα σε περίοδο θέρμης . Για την αποφυγή αυτού του προβλήματος κάποιοι ερασιτέχνες τους δίνουν συμπλέγματα βιταμινών τα οποία δεν περιέχουν βιταμίνη Ε, η οποία ευνοεί την αναπαραγωγική συμπεριφορά.
γ. Η απομόνωσή τους σε ατομικά κλουβιά νωρίτερα από το κανονικό σημαίνει ότι επιταχύνεται η εισαγωγή τους στη φάση του πλαστικού κελαηδίσματος. Αυτό όμως εσωκλείει τον κίνδυνο ότι αν δεν έχουν αναπτύξει τις ικανότητές τους για κελάηδισμα, αναπτύσσουν φτωχό κελάηδισμα με ελαττωματικά γυρίσματα.
δ. Με την απομόνωση ομάδων πουλιών από άλλες ήδη σχηματισμένες ομάδες, εξασφαλίζεται ότι το κελάηδισμα των πουλιών δεν θα παρεμποδιστεί από το κελάηδισμα άλλων ομάδων και η ανάπτυξη και ο εμπλουτισμός του κελαηδίσματος τους δεν θα παρεμποδιστεί.
ε. Πρέπει να απομονώνεται το πουλί το οποίο κάνει εύκολα γυρίσματα τα οποία δεν είναι ικανοποιητικά, έτσι ώστε τα υπόλοιπα πουλιά να μην αντιγράψουν αυτά τα εύκολα γυρίσματα.
στ.Όταν τα πουλιά τοποθετούνται σε κλουβιά το ένα πάνω στο άλλο, όπως στους διαγωνισμούς, τα πουλιά που βρίσκονται στα χαμηλότερα κλουβιά ίσως να εμποδίζονται από το κελάηδισμα των πουλιών που βρίσκονται πιο ψηλά. Η τοποθέτηση του πουλιού ψηλότερα θα το ωθήσει να κελαηδήσει.
Τεχνικές για περιορισμό της καθοδικής πορείας του κελαηδίσματος
α. Αν ένα πουλί κελαηδάει πολύ σκληρά, η τοποθέτηση των ράβδων σε ψηλότερο σημείο στο κλουβί θα το πιέσουν να υιοθετήσει πιο οριζόντια θέση, η οποία προκαλεί πιο ομαλό κελάηδισμα.
β. Η ποσότητα σπόρων ελαιοκράμβης στο μείγμα σπόρων μπορεί να αυξηθεί. Ο σπόρος ελαιοκράμβης προκαλεί καθυστέρηση στην σεξουαλική ωρίμανση του πουλιού κατά την οποία μειώνεται ο τόνος του κελαηδίσματος.
γ. Ο περιορισμός του φωτός περιορίζει την ανάπτυξη του τραγουδιού και την σεξουαλική ωρίμανση του καναρινιού.
δ. Η τοποθέτηση μιας σχάρας στον πάτο του κλουβιού διαγωνισμού θα ωθήσει το πουλί στην υιοθέτηση μεγαλύτερου ύψους και δεν θα τραγουδάει από τον πάτο του κλουβιού. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται ότι το καναρίνι δεν θα βρίσκεται στον πάτο του κλουβιού αναζητώντας τροφή αντί να τραδουδάει την στιγμή που κρίνεται.
ε. Το μπάνιο επίσης έως έναν βαθμό ηρεμεί το πουλί .
(Τέλος μετάφρασης προαναφερομένου άρθρου)
Πιστεύω ότι όσο και να διαβάσει κάποιος για το πουλί που όλοι αγαπάμε, το ισπανικό Timbrado, πάντα θα υπάρχουν τα περιθώρια εκείνα που θα μας επιτρέπουν να ανακαλύπτουμε νέα δεδομένα, είτε μέσω εμπειριών είτε μέσω νέων ανακαλύψεων από τους πιο έμπειρους εκτροφείς ανά τον κόσμο.
Το θέμα είναι ότι πρόκειται για ένα καναρίνι φωνής με εκπληκτικά χαρακτηριστικά και ικανότητες!!
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου