Όπως η πλειονότητα των πτηνών σε άγρια κατάσταση, έτσι και το καναρίνι είναι από τη φύση του ένα μονογαμικό ζώο. Η επιλογή του συντρόφου του αρχίζει περίπου στα μέσα Φεβρουαρίου και το ζευγάρι θα συνεχίσει μαζί μέχρι το τέλος της εποχής της αναπαραγωγικής περιόδου εκτός αν κάποιο ''ατύχημα'' τα χωρίσει.
Αντίθετα, το οικόσιτο καναρίνι πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες επιθυμίες ή ''ανάγκες'' του ιδιοκτήτη του και λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα αυτό, το θέμα του ζευγαρώματος μπορεί να προσεγγιστεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες όσο αφορά τη ''μονογαμία'' ή τη ''πολυγαμία''.
ΜΟΝΟΓΑΜΙΑ
Μονογαμία είναι η κλασική μέθοδος εκτροφής καναρινιών, στην ουσία, είναι να βάλουμε σε ένα κλουβί για αναπαραγωγή ένα αρσενικό και ένα θηλυκό και να τα αφήσουμε μαζί μέχρι να ολοκληρωθεί ολόκληρος ο κύκλος της αναπαραγωγής.
Η μονογαμία αναφέρεται σε μια κοινωνική ρύθμιση διαβίωσης αρσενικού και του θηλυκού (π.χ., κοινή χρήση μιας περιοχής, συνεργασία στην απόκτηση των βασικών πόρων όπως τα τρόφιμα,κλπ) Τα μονογαμικά ζευγάρια των πτηνών είναι όχι πάντα σεξουαλικά αποκλειστικά. Στα πτηνά, η τμηματική μονογαμία συχνά σημαίνει ότι ένα πουλί θα έχει έναν διαφορετικό, αλλά αποκλειστικό, αναπαραγαγωγής σύντροφο κάθε εποχή ζευγαρώματος.
Αρχικά το εγχείρημα φαίνεται απλό και συνηθισμένο ως μέθοδος αναπαραγωγής των εν λόγω πτηνών σε αιχμαλωσία, αλλά στην πράξη,δημιουργούνται ορισμένα προβλήματα και ακριβώς αυτά είναι που πρέπει να αποτρέψουμε σύμφωνα με την εμπειρία,τις δεξιότητες και τις γνώσεις γύρω από το οικόσιτο καναρίνι.
Όταν τα δύο μέλη του ζευγαριού μας είναι νεαρά πουλιά ή είναι πουλιά από άλλον εκτροφέα που έχουν ενταχθεί στο εκτροφείο μας ή πουλιά που δεν έχουν ξαναζευγαρώσει στο παρελθόν, πρέπει πρώτιστα να παρατηρήσουμε προσεκτικά τη συμπεριφορά και των δύο, προκειμένου να μάθουμε τον χαρακτήρα τους, τις ιδιορρυθμίες τους έτσι ώστε να προλάβουμε τυχόν επιπλοκές.
Αν διαπιστώσουμε πχ ότι το αρσενικό είναι ένα πουλί πολύ νευρικό ή πολύ πυρωμένο, που καταστρέφει συνεχώς τη φωλιά, επειδή προσπαθεί να γονιμοποιεί συνεχώς,συνιστάται ιδιαίτερα ότι όταν βλέπετε το τρίτο αυγό στη φωλιά, το αρσενικό να χωρίζεται από το θηλυκό σε ατομικό κλουβάκι έως την ημερομηνία κατά την οποία τα παιδιά τους είναι πέντε έως επτά ημερών, οπότε και θα επιστρέψει πίσω στο κλουβί αναπαραγωγής,έτσι ώστε να βοηθά τη θηλυκιά στο έργο της σίτισης, αλλά και τα μικρά μέσω του τραγουδιού του.
Εάν, ωστόσο, το αρσενικό είναι ήρεμο και στοργικό με το θηλυκό και τα μικρά τους, δεν υπάρχει πρόβλημα να μείνει συνεχώς μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής.
Παρατηρείται ορισμένες φορές το φαινόμενο τόσο στα οικόσιτα καναρίνια όσο και στα πουλιά που ζουν στις κανάριες νήσους το θηλυκό ενώ έχει αρχίσει να γεννάει αυγά, να αφήνει τακτικά τη φωλιά για να φάει και να μην κλώθει τα αυγά μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος (κάθεται στο τελευταίο αυγό στη φωλιά) Το φαινόμενο αυτό δεν συμβαίνει όπως έχει παρατηρηθεί στα θηλυκά εκείνα που είναι πλήρως εξοικειωμένα με τον αρσενικό, ο οποίος ταΐζει σε τακτά διαστήματα το θηλυκό.
Σε αυτή την περίπτωση σπάνια το θηλυκό εγκαταλείπει αυγά ή τους νεοσσούς, και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που κάποια θηλυκά εμφανίζουν παρατεταμένη κατακράτηση των κοπράνων στο έντερο τους.
Αν διαπιστωθεί η ανωτέρω ανωμαλία το αρσενικό θα πρέπει να απομακρύνεται ανά διαστήματα από το κλουβί, έτσι ώστε το θηλυκό να αναγκαστεί να σηκωθεί από τη φωλιά προκειμένου να αποφευχθούν οργανικές επιπλοκές.
Όταν το ζευγάρι είναι ''σταθερό'', όλα έχουν κυλήσει φυσιολογικά στη πρώτη γέννα και το αρσενικό έχει παραμείνει μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής με το θηλυκό και τα μικρά, μόλις το θηλυκό έχει ξεκινήσει για την δεύτερη γέννα και βρίσκεται στο δεύτερο με τρίτο αυγό,το αρσενικό μαζί με τα μικρά μπορεί να τοποθετηθούν σε διαφορετικό κλουβί.
Με αυτό τον τρόπο τα μικρά πέρα από το ότι δεν μπορούν να κάνουν ζημιά στη νέα φωλιά και στα αυγά (βρώμικα ή σπασμένα αυγά ) δεν θα διαταράσσουν τη μητέρα κατά την επώαση, κάτι πολύ σημαντικό.
Από το σημείο αυτό και μέχρι τον απογαλακτισμό τους,ο πατέρας είναι ο μόνος υπεύθυνος για την παροχή τροφής και για να διδάξει στα μικρά πως να τραφούν.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου αναπαραγωγής είναι αρκετά, αφού το αρσενικό εμπλέκεται μόνο με το ζευγάρωμα και την εκτροφή των νεοσσών και επομένως το θηλυκό δεν υποφέρει,δεν υφίσταται απώλεια φτερώματος αλλά και δεν φτάνει στο όριο της σωματικής εξάντλησης.
ΠΟΛΥΓΑΜΙΑ
Τα περισσότερα πτηνά στη πρωτόγονη μορφή τους, είναι μονογαμικά, η επίδραση όμως της εξημέρωσης και του οίκου, τα έχουν κάνει να αποδέχονται την πολυγαμία.
Η πολυγαμία ορίζεται ως μια δομή ζευγαρώματoς κατά την οποία ένα άτομο του ενός φύλου έχει αποκλειστική πρόσβαση σε πολλά άτομα του αντίθετου φύλου.
Στο καναρίνι, η πολυγαμία μπορεί να προσεγγιστεί με τους ακόλουθους τρόπους:
α. Ελεγχόμενη πολυγαμία με διαχωρισμένα θηλυκά.
β. Ελεγχόμενη πολυγαμία σε κλούβες.
γ. Πολυγαμία σε κοινότητα πτηνών.
Α. Ελεγχόμενη πολυγαμία διαχωρίζονται σκέλη.
Τεχνικά,στην κοινωνιοβιολογία και ζωολογία ορίζεται ως ένα σύστημα στο οποίο ένα αρσενικό έχει σχέσεις με περισσότερα από ένα θηλυκά, αλλά τα θηλυκά είναι κατεξοχήν συνδεδεμένα με ένα μόνο αρσενικό.
Αυτή είναι μια μέθοδος η οποία, εάν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να δώσει πολύ καλά αποτελέσματα,στη θεωρία ζευγαρώνουμε ένα αρσενικό με πολλά θηλυκά,στην πράξη όμως πιο ορθολογιστικά βάζουμε ένα αρσενικό με δυο μόνο θηλυκά.
Η εφαρμογή της εν λόγω μεθόδου αναπαραγωγής γίνεται με την επιλογή ενός πυρωμένου αρσενικού ηλικίας όχι κάτω από δυο έτη,γιατί σε αυτή την ηλικία το αρσενικό συνήθως βρίσκεται σε υψηλό σημείο ορμονικής και σεξουαλικής ωρίμανσης
Τα θηλυκά που θα επιλεχθούν πρέπει να βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια του οίστρου.
Πρέπει τα πουλιά να γνωρίζονται όσο το δυνατό περισσότερο (γειτονικά κλουβιά ή κλουβιά με χώρισμα για να βλέπει το ένα το άλλο) για να υπάρχει αμοιβαία αποδοχή.
Ξεκινάμε με το πιο ''έτοιμο'' θηλυκό και βάζουμε μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής τον αρσενικό. Τη στιγμή που το θηλυκό Ν1 έχει εναποθέσει και το τρίτο αυγό του στη φωλιά μπορούμε να μετακινήσουμε τον αρσενικό στο θηλυκό Ν2 ή αν χρειάζεται μπορούμε να τον αφήσουμε σε ατομικό κλουβί για να ανακάμψει μια-δύο ημέρες και τον βάζουμε έπειτα στο θηλυκό Ν2.
Αφού ολοκληρωθεί και ο αναπαραγωγικός κύκλος του δεύτερου θηλυκού τον αρσενικό τον τοποθετούμε πάλι σε ατομικό κλουβί έτσι ώστε να ξεκουραστεί και να αποφύγουμε τυχόν εξαντλησή του,μέχρι τη στιγμή που οι νεοσσοί του πρώτου θηλυκού έχουν φτάσει την ηλικία των επτά περίπου ημερών.
Το αρσενικό πρέπει να επανατοποθετηθεί στο πρώτο από τα θηλυκά, όταν οι νεοσσοί είναι περίπου επτά ημερών γιατί έτσι συμβάλει και στην αναπτυξή τους ενώ το δεύτερο θηλυκό εκκολάπτει.
Έπειτα ένας νέος κύκλος αναπαραγωγής θα συνεχιστεί.
Θεωρητικά, αυτή η μέθοδος φαίνεται να είναι πολύ συμφέρουσα, αφού με ένα μόνο αρσενικό μπορεί να αναπαραχθούν δύο θηλυκά αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, αποδεικνύεται ότι με κάποιο τρόπο στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής τα δύο θηλυκά ευθυγραμμίζονται στο ίδιο στάδιο της αναπαραγωγής και στη συνέχεια, ο αρσενικός καλείται να γονιμοποιήσει την ίδια ημέρα και τα δύο θηλυκά, με αποτέλεσμα να τοποθετείται μισή μέρα με το καθένα από αυτά.
Ένας άλλος κίνδυνος που προκύπτει με τον τρόπο αυτό είναι ότι μερικές φορές το αρσενικό δεν δέχεται το δεύτερο θηλυκό, ή ορισμένα από τα θηλυκά δεν θέλουν να επωάζουν τα αυγά ή να ταίζουν τους νεοσσούς χωρίς την παρουσία και την προστασία του αρσενικού.
Β.Ελεγχόμενη πολυγαμία σε κλούβες.
Ο συνδυασμός στη μέθοδος αυτή αποτελείται από ένα αρσενικό με μια αναλογία τριών θηλυκών το πολύ σε ένα μεγάλο κλουβί (κλούβα).
Αυτή η μέθοδος φαίνεται αρκετά απλή και άνετη, όμως, παρά ταύτα, ο συναγωνισμός που δημιουργείται μεταξύ των θηλυκών είναι ιδιαίτερα έντονος, το ίδιο και οι παρεξηγήσεις, αφού συχνά το ένα θηλυκό ''ζηλεύει'' και ανταγωνίζεται τα άλλα. Την ίδια στιγμή δημιουργούνται παρεξηγήσεις ακόμα ανάμεσα στον αρσενικό και τους γιους του, από όποια θηλυκιά και αν προέρχονται. Κάθε νεαρό αρσενικό θέλει να αποκτήσει την ''εύνοια'' του πατέρα του και ανταγωνίζεται τα αδέλφια του, προκειμένου να αποκτήσει όσο το δυνατό περισσότερα δικαιώματα μέσα στο κοπάδι.
Ο συγκεκριμένος τρόπος αναπαραγωγής φέρνει συχνά εξάντληση ακόμη και θάνατο των αρσενικών αφού οι ανάγκες τόσο του ζευγαρώματος των τριών θηλυκών όσο και της σίτισης αυτών και των νεοσσών είναι κατά πολύ αυξημένες.
Άλλα προβλήματα που προκύπτουν είναι όπως όταν δύο θηλυκά επιλέγουν την ίδια φωλιά για να γεννήσουν,ή παρουσιάζονται πολλά αυγά άσπορα ή ακόμα και οι νεοσσοί που γεννιούνται δεν καταφέρνουν όλοι να επιζήσουν καθώς δεν σιτίζονται σωστά.
Γ. Πολυγαμία σε κοινότητα πουλιών.
Η πολυγαμία,σε μια ''κοινότητα'' είναι η αποδέσμευση αρκετών αρσενικών σε ένα μεγάλο εσωτερικό χώρο ή σε ένα μεγάλο περιφραγμένο κλουβί με μια αναλογία αριθμού θηλυκών για καθαρά ''αναπαραγωγικούς'' σκοπούς.
Είναι αναμφίβολα η πιο οικονομική και ξέγνοιαστη προσέγγιση για την αναπαραγωγή καναρινιών,για όποιον λειτουργεί καθαρά ''ποσοτικά'' και δεν ζητάει κάτι εξειδικευμένο.Σε όλες τις περιπτώσεις ο πατέρας των νεαρών πουλιών που θα γεννιούνται θα είναι άγνωστος.
Τα πιο σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται είναι ότι τα αρσενικά μάχονται για την υπεράσπιση του εδάφους τους και πολλές φορές υπάρχουν μεγάλες απώλειες τόσο σε αρσενικά όσο και σε θηλυκά.
Κλείνοντας το άρθρο σύμφωνα με έρευνες αποδεικνύεται ότι η πιο ασφαλής μέθοδος αναπαραγωγής τόσο για το ζευγάρι όσο και για τη σωστή ανάπτυξη των νεοσσών είναι η μονογαμία.
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado
Αντίθετα, το οικόσιτο καναρίνι πρέπει να ακολουθήσει ορισμένες επιθυμίες ή ''ανάγκες'' του ιδιοκτήτη του και λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα αυτό, το θέμα του ζευγαρώματος μπορεί να προσεγγιστεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες όσο αφορά τη ''μονογαμία'' ή τη ''πολυγαμία''.
ΜΟΝΟΓΑΜΙΑ
Μονογαμία είναι η κλασική μέθοδος εκτροφής καναρινιών, στην ουσία, είναι να βάλουμε σε ένα κλουβί για αναπαραγωγή ένα αρσενικό και ένα θηλυκό και να τα αφήσουμε μαζί μέχρι να ολοκληρωθεί ολόκληρος ο κύκλος της αναπαραγωγής.
Η μονογαμία αναφέρεται σε μια κοινωνική ρύθμιση διαβίωσης αρσενικού και του θηλυκού (π.χ., κοινή χρήση μιας περιοχής, συνεργασία στην απόκτηση των βασικών πόρων όπως τα τρόφιμα,κλπ) Τα μονογαμικά ζευγάρια των πτηνών είναι όχι πάντα σεξουαλικά αποκλειστικά. Στα πτηνά, η τμηματική μονογαμία συχνά σημαίνει ότι ένα πουλί θα έχει έναν διαφορετικό, αλλά αποκλειστικό, αναπαραγαγωγής σύντροφο κάθε εποχή ζευγαρώματος.
Αρχικά το εγχείρημα φαίνεται απλό και συνηθισμένο ως μέθοδος αναπαραγωγής των εν λόγω πτηνών σε αιχμαλωσία, αλλά στην πράξη,δημιουργούνται ορισμένα προβλήματα και ακριβώς αυτά είναι που πρέπει να αποτρέψουμε σύμφωνα με την εμπειρία,τις δεξιότητες και τις γνώσεις γύρω από το οικόσιτο καναρίνι.
Όταν τα δύο μέλη του ζευγαριού μας είναι νεαρά πουλιά ή είναι πουλιά από άλλον εκτροφέα που έχουν ενταχθεί στο εκτροφείο μας ή πουλιά που δεν έχουν ξαναζευγαρώσει στο παρελθόν, πρέπει πρώτιστα να παρατηρήσουμε προσεκτικά τη συμπεριφορά και των δύο, προκειμένου να μάθουμε τον χαρακτήρα τους, τις ιδιορρυθμίες τους έτσι ώστε να προλάβουμε τυχόν επιπλοκές.
Αν διαπιστώσουμε πχ ότι το αρσενικό είναι ένα πουλί πολύ νευρικό ή πολύ πυρωμένο, που καταστρέφει συνεχώς τη φωλιά, επειδή προσπαθεί να γονιμοποιεί συνεχώς,συνιστάται ιδιαίτερα ότι όταν βλέπετε το τρίτο αυγό στη φωλιά, το αρσενικό να χωρίζεται από το θηλυκό σε ατομικό κλουβάκι έως την ημερομηνία κατά την οποία τα παιδιά τους είναι πέντε έως επτά ημερών, οπότε και θα επιστρέψει πίσω στο κλουβί αναπαραγωγής,έτσι ώστε να βοηθά τη θηλυκιά στο έργο της σίτισης, αλλά και τα μικρά μέσω του τραγουδιού του.
Εάν, ωστόσο, το αρσενικό είναι ήρεμο και στοργικό με το θηλυκό και τα μικρά τους, δεν υπάρχει πρόβλημα να μείνει συνεχώς μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής.
Παρατηρείται ορισμένες φορές το φαινόμενο τόσο στα οικόσιτα καναρίνια όσο και στα πουλιά που ζουν στις κανάριες νήσους το θηλυκό ενώ έχει αρχίσει να γεννάει αυγά, να αφήνει τακτικά τη φωλιά για να φάει και να μην κλώθει τα αυγά μέχρι να ολοκληρωθεί ο κύκλος (κάθεται στο τελευταίο αυγό στη φωλιά) Το φαινόμενο αυτό δεν συμβαίνει όπως έχει παρατηρηθεί στα θηλυκά εκείνα που είναι πλήρως εξοικειωμένα με τον αρσενικό, ο οποίος ταΐζει σε τακτά διαστήματα το θηλυκό.
Σε αυτή την περίπτωση σπάνια το θηλυκό εγκαταλείπει αυγά ή τους νεοσσούς, και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που κάποια θηλυκά εμφανίζουν παρατεταμένη κατακράτηση των κοπράνων στο έντερο τους.
Αν διαπιστωθεί η ανωτέρω ανωμαλία το αρσενικό θα πρέπει να απομακρύνεται ανά διαστήματα από το κλουβί, έτσι ώστε το θηλυκό να αναγκαστεί να σηκωθεί από τη φωλιά προκειμένου να αποφευχθούν οργανικές επιπλοκές.
Όταν το ζευγάρι είναι ''σταθερό'', όλα έχουν κυλήσει φυσιολογικά στη πρώτη γέννα και το αρσενικό έχει παραμείνει μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής με το θηλυκό και τα μικρά, μόλις το θηλυκό έχει ξεκινήσει για την δεύτερη γέννα και βρίσκεται στο δεύτερο με τρίτο αυγό,το αρσενικό μαζί με τα μικρά μπορεί να τοποθετηθούν σε διαφορετικό κλουβί.
Με αυτό τον τρόπο τα μικρά πέρα από το ότι δεν μπορούν να κάνουν ζημιά στη νέα φωλιά και στα αυγά (βρώμικα ή σπασμένα αυγά ) δεν θα διαταράσσουν τη μητέρα κατά την επώαση, κάτι πολύ σημαντικό.
Από το σημείο αυτό και μέχρι τον απογαλακτισμό τους,ο πατέρας είναι ο μόνος υπεύθυνος για την παροχή τροφής και για να διδάξει στα μικρά πως να τραφούν.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου αναπαραγωγής είναι αρκετά, αφού το αρσενικό εμπλέκεται μόνο με το ζευγάρωμα και την εκτροφή των νεοσσών και επομένως το θηλυκό δεν υποφέρει,δεν υφίσταται απώλεια φτερώματος αλλά και δεν φτάνει στο όριο της σωματικής εξάντλησης.
ΠΟΛΥΓΑΜΙΑ
Τα περισσότερα πτηνά στη πρωτόγονη μορφή τους, είναι μονογαμικά, η επίδραση όμως της εξημέρωσης και του οίκου, τα έχουν κάνει να αποδέχονται την πολυγαμία.
Η πολυγαμία ορίζεται ως μια δομή ζευγαρώματoς κατά την οποία ένα άτομο του ενός φύλου έχει αποκλειστική πρόσβαση σε πολλά άτομα του αντίθετου φύλου.
Στο καναρίνι, η πολυγαμία μπορεί να προσεγγιστεί με τους ακόλουθους τρόπους:
α. Ελεγχόμενη πολυγαμία με διαχωρισμένα θηλυκά.
β. Ελεγχόμενη πολυγαμία σε κλούβες.
γ. Πολυγαμία σε κοινότητα πτηνών.
Α. Ελεγχόμενη πολυγαμία διαχωρίζονται σκέλη.
Τεχνικά,στην κοινωνιοβιολογία και ζωολογία ορίζεται ως ένα σύστημα στο οποίο ένα αρσενικό έχει σχέσεις με περισσότερα από ένα θηλυκά, αλλά τα θηλυκά είναι κατεξοχήν συνδεδεμένα με ένα μόνο αρσενικό.
Αυτή είναι μια μέθοδος η οποία, εάν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να δώσει πολύ καλά αποτελέσματα,στη θεωρία ζευγαρώνουμε ένα αρσενικό με πολλά θηλυκά,στην πράξη όμως πιο ορθολογιστικά βάζουμε ένα αρσενικό με δυο μόνο θηλυκά.
Η εφαρμογή της εν λόγω μεθόδου αναπαραγωγής γίνεται με την επιλογή ενός πυρωμένου αρσενικού ηλικίας όχι κάτω από δυο έτη,γιατί σε αυτή την ηλικία το αρσενικό συνήθως βρίσκεται σε υψηλό σημείο ορμονικής και σεξουαλικής ωρίμανσης
Τα θηλυκά που θα επιλεχθούν πρέπει να βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια του οίστρου.
Πρέπει τα πουλιά να γνωρίζονται όσο το δυνατό περισσότερο (γειτονικά κλουβιά ή κλουβιά με χώρισμα για να βλέπει το ένα το άλλο) για να υπάρχει αμοιβαία αποδοχή.
Ξεκινάμε με το πιο ''έτοιμο'' θηλυκό και βάζουμε μέσα στο κλουβί αναπαραγωγής τον αρσενικό. Τη στιγμή που το θηλυκό Ν1 έχει εναποθέσει και το τρίτο αυγό του στη φωλιά μπορούμε να μετακινήσουμε τον αρσενικό στο θηλυκό Ν2 ή αν χρειάζεται μπορούμε να τον αφήσουμε σε ατομικό κλουβί για να ανακάμψει μια-δύο ημέρες και τον βάζουμε έπειτα στο θηλυκό Ν2.
Αφού ολοκληρωθεί και ο αναπαραγωγικός κύκλος του δεύτερου θηλυκού τον αρσενικό τον τοποθετούμε πάλι σε ατομικό κλουβί έτσι ώστε να ξεκουραστεί και να αποφύγουμε τυχόν εξαντλησή του,μέχρι τη στιγμή που οι νεοσσοί του πρώτου θηλυκού έχουν φτάσει την ηλικία των επτά περίπου ημερών.
Το αρσενικό πρέπει να επανατοποθετηθεί στο πρώτο από τα θηλυκά, όταν οι νεοσσοί είναι περίπου επτά ημερών γιατί έτσι συμβάλει και στην αναπτυξή τους ενώ το δεύτερο θηλυκό εκκολάπτει.
Έπειτα ένας νέος κύκλος αναπαραγωγής θα συνεχιστεί.
Θεωρητικά, αυτή η μέθοδος φαίνεται να είναι πολύ συμφέρουσα, αφού με ένα μόνο αρσενικό μπορεί να αναπαραχθούν δύο θηλυκά αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, αποδεικνύεται ότι με κάποιο τρόπο στη διάρκεια της διαδικασίας αυτής τα δύο θηλυκά ευθυγραμμίζονται στο ίδιο στάδιο της αναπαραγωγής και στη συνέχεια, ο αρσενικός καλείται να γονιμοποιήσει την ίδια ημέρα και τα δύο θηλυκά, με αποτέλεσμα να τοποθετείται μισή μέρα με το καθένα από αυτά.
Ένας άλλος κίνδυνος που προκύπτει με τον τρόπο αυτό είναι ότι μερικές φορές το αρσενικό δεν δέχεται το δεύτερο θηλυκό, ή ορισμένα από τα θηλυκά δεν θέλουν να επωάζουν τα αυγά ή να ταίζουν τους νεοσσούς χωρίς την παρουσία και την προστασία του αρσενικού.
Β.Ελεγχόμενη πολυγαμία σε κλούβες.
Ο συνδυασμός στη μέθοδος αυτή αποτελείται από ένα αρσενικό με μια αναλογία τριών θηλυκών το πολύ σε ένα μεγάλο κλουβί (κλούβα).
Αυτή η μέθοδος φαίνεται αρκετά απλή και άνετη, όμως, παρά ταύτα, ο συναγωνισμός που δημιουργείται μεταξύ των θηλυκών είναι ιδιαίτερα έντονος, το ίδιο και οι παρεξηγήσεις, αφού συχνά το ένα θηλυκό ''ζηλεύει'' και ανταγωνίζεται τα άλλα. Την ίδια στιγμή δημιουργούνται παρεξηγήσεις ακόμα ανάμεσα στον αρσενικό και τους γιους του, από όποια θηλυκιά και αν προέρχονται. Κάθε νεαρό αρσενικό θέλει να αποκτήσει την ''εύνοια'' του πατέρα του και ανταγωνίζεται τα αδέλφια του, προκειμένου να αποκτήσει όσο το δυνατό περισσότερα δικαιώματα μέσα στο κοπάδι.
Ο συγκεκριμένος τρόπος αναπαραγωγής φέρνει συχνά εξάντληση ακόμη και θάνατο των αρσενικών αφού οι ανάγκες τόσο του ζευγαρώματος των τριών θηλυκών όσο και της σίτισης αυτών και των νεοσσών είναι κατά πολύ αυξημένες.
Άλλα προβλήματα που προκύπτουν είναι όπως όταν δύο θηλυκά επιλέγουν την ίδια φωλιά για να γεννήσουν,ή παρουσιάζονται πολλά αυγά άσπορα ή ακόμα και οι νεοσσοί που γεννιούνται δεν καταφέρνουν όλοι να επιζήσουν καθώς δεν σιτίζονται σωστά.
Γ. Πολυγαμία σε κοινότητα πουλιών.
Η πολυγαμία,σε μια ''κοινότητα'' είναι η αποδέσμευση αρκετών αρσενικών σε ένα μεγάλο εσωτερικό χώρο ή σε ένα μεγάλο περιφραγμένο κλουβί με μια αναλογία αριθμού θηλυκών για καθαρά ''αναπαραγωγικούς'' σκοπούς.
Είναι αναμφίβολα η πιο οικονομική και ξέγνοιαστη προσέγγιση για την αναπαραγωγή καναρινιών,για όποιον λειτουργεί καθαρά ''ποσοτικά'' και δεν ζητάει κάτι εξειδικευμένο.Σε όλες τις περιπτώσεις ο πατέρας των νεαρών πουλιών που θα γεννιούνται θα είναι άγνωστος.
Τα πιο σοβαρά προβλήματα που δημιουργούνται είναι ότι τα αρσενικά μάχονται για την υπεράσπιση του εδάφους τους και πολλές φορές υπάρχουν μεγάλες απώλειες τόσο σε αρσενικά όσο και σε θηλυκά.
Κλείνοντας το άρθρο σύμφωνα με έρευνες αποδεικνύεται ότι η πιο ασφαλής μέθοδος αναπαραγωγής τόσο για το ζευγάρι όσο και για τη σωστή ανάπτυξη των νεοσσών είναι η μονογαμία.
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου