Μόλις τα καναρίνια φθάσουν στη σεξουαλική ωριμότητα, γίνεται σχετικά ευκολότερο να καθοριστεί το γένος τους. Εντούτοις, η διάκριση φύλου στα καναρίνια, αποτελεί μια διαδικασία κατά την οποία θα πρέπει να εκτιμώνται περισσότερα από ένα στοιχεία. Θα πρέπει λοιπόν να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και τα εμφανισιακά, αλλά και τα συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά του πουλιού, για να αυξήσουμε στο μέγιστο την ακρίβειά της εκτίμησής μας. Εδώ πρέπει να πoύμε ότι όλοι, εμπειρογνώμονες ή μη, φαίνεται να συμφωνούν με ένα μόνο αδιάψευστο σημάδι: εάν ένα πουλί γεννά αυγό, είναι θηλυκό. Πέρα από αυτήν την βεβαιότητα, υπάρχει πάντα κάποιο περιθώριο λάθους.
Διάκριση φύλου στη φωλιά
Όσοι εκτρέφουν καναρίνια φωνής, ενδιαφέρονται να αναγνωρίσουν το φύλο των νέων πουλιών, όσο το δυνατόν συντομότερα, δεδομένου ότι η απομάκρυνση των νέων αρσενικών από τις αδελφές και τις μητέρες τους, επιτρέπει την καλύτερη ανάπτυξη του κελαηδίσματος. Για αυτόν τον λόγο, μερικοί εκτροφείς ωδικών καναρινιών, έχουν κάνει μια πολύ λεπτομερή μελέτη στοιχείων, για να είναι σε θέση να καθορίσουν το φύλο το συντομότερο δυνατόν. Στην πραγματικότητα, εάν αυτό μπορεί να γίνει πριν την εμφάνιση των πρώτων φτερών, είναι ακόμη καλύτερα. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές μέθοδοι για την διάκριση φύλου, συνηγορούν στην σπουδαιότητα του πρόωρου διαχωρισμού των νεοσσών από τους γονείς τους. Οι ακόλουθοι, είναι δύο από τους τρόπους που χρησιμοποιούνται, χωρίς όμως να είναι εγγυημένοι 100%:
Βάλτε σε σειρά τους νεοσσούς που δεν έχουν βγάλει ακόμη φτερά, τοποθετώντας τους επάνω σε μια πετσέτα ή κάποια άλλη μη ολισθηρή επιφάνεια, και παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους. Όσα μικρά αρχίσουν ένα χοροπηδούν ή να τρέπονται σε φυγή, είναι αρσενικά και όσα παραμείνουν στάσιμα, ατάραχα, είναι θηλυκά.
Καθώς θα περνάει ο χρόνος, οι νεοσσοί στους οποίους αναπτύσσεται περισσότερο το κεντρικό δάκτυλο από τα υπόλοιπα, είναι αρσενικοί και αυτοί των οποίων τα δάχτυλα είναι ίσα στο μέγεθος, είναι θηλυκοί.
Διάκριση φύλου βασισμένη στο πρόωρο κελάηδημα
Μέχρι να απογαλακτιστούν και ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως τα καναρίνια (αυτό μπορεί να πάρει περισσότερο από ένα μήνα μετά την εκκόλαψη), οι φωνές τους χρησιμεύουν λίγο πολύ, για να ζητήσουν φαγητό ή για να εκφράσουν πράγματα όπως: έκπληξη, πόνο, ή ενόχληση. Κάποια στιγμή όμως, μεταξύ του χρόνου, από την ανεξαρτησία έως την πρώτη πτερόρροια, οι πρώτες προσπάθειες για κελάηδημα εμφανίζονται. Αυτό το πρώτο κελάηδημα, έχει περιγραφεί ως "παραμιλητό" αφού το νεαρό πουλί το κάνει με μισόκλειστα μάτια, σχεδόν σε κατάσταση ύπνου. Εδώ διακρίνουμε ότι καθώς το μικρό πουλί τραγουδά, ο λαιμός του διογκώνεται ελαφρά και μοιάζει κάπως, με ένα ώριμο αρσενικό που κελαηδάει. Έχω προσέξει ότι, αν και αυτό είναι ένα βήμα προς την ανάπτυξη του ώριμου τραγουδιού των αρσενικών, ένα σημαντικό ποσοστό των νέων θηλυκών (τουλάχιστον περίπου το 1/3 των δικών μου καναρινιών φωνής) συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο, όπως αυτό των μικρών αρσενικών. Έτσι αν και ο τρόπος αυτός διάκρισης μπορεί να χρησιμεύσει ως μια πρόωρη εκτίμηση του γένους, δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Ξεκάθαρη εκτίμηση, μπορεί να γίνει όταν τα αρσενικά περνάνε στην επόμενη φάση εκμάθησης τραγουδιού, (διαμορφωτικό) όπου το κελάηδημά τους γίνεται πιο ρεαλιστικό και μας δίνει μια αξιόπιστη ένδειξη για το γένος. Με το διαμορφωτικό κελάηδημα, τα νέα αρσενικά αρχίζουν να ενσωματώνουν ενήλικες φράσεις και γύρους στο τραγούδι τους, έστω και αν δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένο. Αν και το διαμορφωτικό τραγούδι είναι πιο ρεαλιστικό, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κάποια σαφής γραμμή διαχωρισμού μεταξύ του "πρώιμου παραμιλητού" και του διαμορφωτικού τραγουδιού. Κάποια πουλά περνούν αργά από το ένα στάδιο στο άλλο, σε διάρκεια εβδομάδων ή ακόμα και μηνών, και σε μερικά μεμονωμένα πουλιά μπορεί να παραμείνει αδιευκρίνιστο το γένος για κάποιο χρονικό διάστημα.
Το ζήτημα των όψιμα διαπιστωμένων αρσενικών, τείνει να συγχύσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η σπάνια περίπτωση όπου κάποια θηλυκιά αναπτύσσει πλήρες κελάηδημα κατά το πρώτο έτος της. Στο Western Waterslager Club, λέγεται συχνά μια ιστορία ενός πουλιού, που έλαβε καλή βαθμολογία σε έναν βελγικό διαγωνισμό το χειμώνα και αφού αγοράστηκε ως αρσενικό, εισήχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την επόμενη ’νοιξη το πουλί αυτό, γέννησε αυγά και ανέθρεψε μικρά με επιτυχία. Το φαινόμενο αυτό, είναι πλέον πιθανό να εμφανιστεί και κατά την περίοδο αλλαγής των επιπέδων ορμονών, παραδείγματος χάριν κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας, στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.
Μέχρι να απογαλακτιστούν και ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως τα καναρίνια (αυτό μπορεί να πάρει περισσότερο από ένα μήνα μετά την εκκόλαψη), οι φωνές τους χρησιμεύουν λίγο πολύ, για να ζητήσουν φαγητό ή για να εκφράσουν πράγματα όπως: έκπληξη, πόνο, ή ενόχληση. Κάποια στιγμή όμως, μεταξύ του χρόνου, από την ανεξαρτησία έως την πρώτη πτερόρροια, οι πρώτες προσπάθειες για κελάηδημα εμφανίζονται. Αυτό το πρώτο κελάηδημα, έχει περιγραφεί ως "παραμιλητό" αφού το νεαρό πουλί το κάνει με μισόκλειστα μάτια, σχεδόν σε κατάσταση ύπνου. Εδώ διακρίνουμε ότι καθώς το μικρό πουλί τραγουδά, ο λαιμός του διογκώνεται ελαφρά και μοιάζει κάπως, με ένα ώριμο αρσενικό που κελαηδάει. Έχω προσέξει ότι, αν και αυτό είναι ένα βήμα προς την ανάπτυξη του ώριμου τραγουδιού των αρσενικών, ένα σημαντικό ποσοστό των νέων θηλυκών (τουλάχιστον περίπου το 1/3 των δικών μου καναρινιών φωνής) συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο, όπως αυτό των μικρών αρσενικών. Έτσι αν και ο τρόπος αυτός διάκρισης μπορεί να χρησιμεύσει ως μια πρόωρη εκτίμηση του γένους, δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Ξεκάθαρη εκτίμηση, μπορεί να γίνει όταν τα αρσενικά περνάνε στην επόμενη φάση εκμάθησης τραγουδιού, (διαμορφωτικό) όπου το κελάηδημά τους γίνεται πιο ρεαλιστικό και μας δίνει μια αξιόπιστη ένδειξη για το γένος. Με το διαμορφωτικό κελάηδημα, τα νέα αρσενικά αρχίζουν να ενσωματώνουν ενήλικες φράσεις και γύρους στο τραγούδι τους, έστω και αν δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένο. Αν και το διαμορφωτικό τραγούδι είναι πιο ρεαλιστικό, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κάποια σαφής γραμμή διαχωρισμού μεταξύ του "πρώιμου παραμιλητού" και του διαμορφωτικού τραγουδιού. Κάποια πουλά περνούν αργά από το ένα στάδιο στο άλλο, σε διάρκεια εβδομάδων ή ακόμα και μηνών, και σε μερικά μεμονωμένα πουλιά μπορεί να παραμείνει αδιευκρίνιστο το γένος για κάποιο χρονικό διάστημα.
Το ζήτημα των όψιμα διαπιστωμένων αρσενικών, τείνει να συγχύσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η σπάνια περίπτωση όπου κάποια θηλυκιά αναπτύσσει πλήρες κελάηδημα κατά το πρώτο έτος της. Στο Western Waterslager Club, λέγεται συχνά μια ιστορία ενός πουλιού, που έλαβε καλή βαθμολογία σε έναν βελγικό διαγωνισμό το χειμώνα και αφού αγοράστηκε ως αρσενικό, εισήχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την επόμενη ’νοιξη το πουλί αυτό, γέννησε αυγά και ανέθρεψε μικρά με επιτυχία. Το φαινόμενο αυτό, είναι πλέον πιθανό να εμφανιστεί και κατά την περίοδο αλλαγής των επιπέδων ορμονών, παραδείγματος χάριν κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας, στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.
Διάκριση φύλου από την εμφάνιση χρώματος
Πρέπει να αναφερθεί ότι η ακόλουθη μέθοδος, δεν λειτουργεί με όλα τα είδη καναρινιών. Εντούτοις, μπορεί να είναι αρκετά μια χρήσιμη ένδειξη διάκρισης γένους σε μερικά καναρίνια φωνής.
Τα περισσότερα είδη καναρινιών, έχουν δύο τύπους φτερών εξ αιτίας μιας μετάλλαξης που εμφανίστηκε κάποια στιγμή, μετά από τη διάσπαση μεταξύ των καναρινιών φωνής και των τύπου – θέσης - χρώματος. Η μετάλλαξη αυτή που πραγματοποιήθηκε στη δεύτερη ομάδα, και λόγω της επίδρασής της, τα περισσότερα από αυτά τα είδη έχουν άτομα με έντονα (επίσης αποκαλούμενα "κίτρινα" ή "σκληρά") φτερά και άτομα με μη έντονα (επίσης αποκαλούμενα "ανοιχτόχρωμα" ή "μαλακά") φτερά. Όλα τα έντονα πουλιά, ανεξάρτητα από το γένος, φαίνονται πιο λαμπερά χρωματισμένα. Σύμφωνα με μερικούς συγγραφείς, τα φτερά του άγριου καναρινιού, λέγεται πώς βρίσκονται κάπου ανάμεσα στα δύο άκρα, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι, όλα τα άγρια καναρίνια έχουν μη έντονα φτερά. Σε κάθε περίπτωση, η σύσταση φτερών του άγριου καναρινιού προκαλεί ένα μικρό διμορφισμό μεταξύ των φύλων. Η επίδραση του γεγονότος αυτού είναι ότι, τα αρσενικά φαίνονται να έχουν ένα ελαφρώς φωτεινότερο κίτρινο χρώμα ενώ τα θηλυκά φαίνονται να έχουν ένα ελαφρώς πιο ωχρό κίτρινο. Στην πραγματικότητα, το χρώμα είναι το ίδιο και αυτό που διαφέρει είναι η σύσταση φτερών. Η υφή των φτερών, είναι ελαφρώς ευρύτερη στα θηλυκά και αυτό αναγκάζει το χρώμα να διασκορπιστεί περισσότερο στο φτερό.
Επειδή τα είδη "φωνής" δεν έχουν υποστεί τόσο εντατική μετάλλαξη, όσο άλλα είδη καναρινιών, μπορούν επίσης να αναγνωριστούν από την φωτεινότητας του κίτρινου στα φτερά τους. Προφανώς οι μικρές διάφορες φαίνονται καλύτερα στα έντονα κίτρινα πουλιά, δεδομένου ότι δεν έχουν οποιαδήποτε σκούρη χρωστική ουσία ώστε να αλλοιώσουν την εικόνα τους. Εάν δύο ενήλικα κίτρινα καναρίνια φωνής, που προέρχεται από την ίδια οικογενειακή γραμμή, διαφέρουν σημαντικά στη φωτεινότητα του κίτρινου, αυτό που είναι πιο ωχρό θα είναι το θηλυκό. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος λειτουργεί μόνο σε συγγενή πουλιά δεδομένου ότι τα διαφορετικά είδη θα είναι λογικά φωτεινότερα ή ωχρότερα. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των waterslagers είναι κίτρινη ή έχει μόνο τις μικρές σκοτεινές περιοχές, αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε αυτήν την φυλή.
Διάκριση φύλου με εξέταση
Όταν έχουμε να κάνουμε με σεξουαλικώς ώριμα πουλιά, αυτή είναι η πιο ασφαλής μέθοδος διάκρισης.
Όταν έχουμε να κάνουμε με σεξουαλικώς ώριμα πουλιά, αυτή είναι η πιο ασφαλής μέθοδος διάκρισης.
Αρσενικό:
Το αρσενικό έχει ένα "ψευδοπέος" που προεξέχει επάνω από την αμάρα, έχει τη διάμετρο μιας γόμας μολυβιού και είναι ελαφρώς μακρύτερο.
Το αρσενικό έχει ένα "ψευδοπέος" που προεξέχει επάνω από την αμάρα, έχει τη διάμετρο μιας γόμας μολυβιού και είναι ελαφρώς μακρύτερο.
Θηλυκό που δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή:
Το θηλυκό, όταν δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει εξογκωμένη κοιλιά επάνω από την αμάρα.
Θηλυκό έτοιμο για αναπαραγωγή:
Το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει κοιλιά μυτερού σχήματος και καταλήγει σε ένα οξύ σημείο στην αμάρα. Σε αντίθεση με την στρογγυλεμένη θολωτή κοιλιά του μη "έτοιμου" θηλυκού, το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει μια ίσια κοιλιά που στενεύει έντονα προς το οπίσθιο τμήμα.
πηγή άρθρου https://petbirds.gr/articles
https://petbirds.gr/articles/%CE%A4%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AE-%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C.14/
Το θηλυκό, όταν δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει εξογκωμένη κοιλιά επάνω από την αμάρα.
Θηλυκό έτοιμο για αναπαραγωγή:
Το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει κοιλιά μυτερού σχήματος και καταλήγει σε ένα οξύ σημείο στην αμάρα. Σε αντίθεση με την στρογγυλεμένη θολωτή κοιλιά του μη "έτοιμου" θηλυκού, το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει μια ίσια κοιλιά που στενεύει έντονα προς το οπίσθιο τμήμα.
πηγή άρθρου https://petbirds.gr/articles
https://petbirds.gr/articles/%CE%A4%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AE-%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C.14/
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου