Καλώς ήρθατε στο blog του Ισπανικού Καναρινιού Φωνής Timbrado.
Το blog ως σκοπό έχει να αναδείξει τη μοναδικότητα, τα χαρακτηριστικά και τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του
ισπανικού Timbrado και να βοηθήσει όλους τους φίλους που θέλουν να ασχοληθούν με αυτό το καταπληκτικό καναρίνι φωνής.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο παραμονής σας στο blog και ελπίζω να βρήκατε τα απαιτούμενα στοιχεία και πληροφορίες σχετικά με το ξεχωριστό καναρίνι φωνής Timbrado.
Για οποιαδήποτε απορία ή ερώτηση σας επικοινωνήστε μαζί μου είτε μέσω email, είτε μέσω τηλεφώνου.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Ιστορία και Χαρακτηριστικά του Timbrado

Το Timbrado είναι ο πιο κοντινός απόγονος του άγριου καναρινιού (Serinus canaria), που μπορούμε να δούμε και να ακούσουμε ακόμη και σήμερα στα Κανάρια Νησιά.Το γεγονός αυτό ευθύνεται για το μικρότερο μέγεθος του Timbrado σε σχέση με τα υπόλοιπα καναρίνια. Συνολικά δεν ξεπερνά τους 13 με 14 πόντους με φτέρωμα δεμένο και ίσιο σε πρασινωπή και γκρι απόχρωση.

Αρχικά εισάγονται στην Ισπανία από τις Κανάριες Νήσους, τον 14ο με 15ο αιώνα περίπου.Μετά την κατάκτηση των Καναρίων νήσων, Ισπανοί ναύτες μετέφεραν τον πρόγονο του φτερωτού τραγουδιστή, στην Ιβηρική χερσόνησο ξεχωρίζοντας τον από άλλα πουλιά, για το ασυνήθιστο κελάηδισμά του. Όταν εισέβαλαν στο εσωτερικό του νησιού βρήκαν πολλά τέτοιου είδους πουλιά στα κλουβιά των ιθαγενών. Οι Ισπανοί ναύτες όταν γύριζαν στη πατρίδα τους έπαιρναν μαζί τους αυτά τα πουλιά, που τα δώριζαν σαν πολύτιμα και σπάνια δώρα, ή τα πουλούσαν ακριβά.Σε σύντομο χρονικό διάστημα τα πουλιά αυτά,''έπιασαν'' αμέσως το μάτι των ισπανών αριστοκρατών και πλούσιοι έμποροι που ανυπομονούσαν να αποκτήσουν τα πουλιά ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα χρήματα από
 ότι οι ναύτες θα μπορούσαν να κερδίσουν με οποιοδήποτε άλλο τρόπο. Τελικά ένα γρήγορο εμπόριο αυξήθηκε, και το άγριο καναρίνι συμπεριλήφθηκε μεταξύ των εξωτικών ''ειδών'' πολυτέλειας που εισήχθη στην ισπανική αυτοκρατορία.
 

Οι πρώτοι που κατάφεραν να εκτρέψουν καναρίνια στην Ισπανία, ήταν οι μοναχοί, και επειδή πουλούσαν μόνο τα αρσενικά, είχαν το μονοπώλιο για 100 χρόνια.Η πετυχημένη εκτροφή των μοναχών οφείλεται στην αφοσίωση των μελών των μοναστηριών της Ισπανίας διότι με αυτό τον τρόπο είχαν πρόσθετα έσοδα για τα μοναστήρια τους.  Όσοι μιλούν για αυτή την ιστορία τονίζουν συνήθως τις εικόνες των μοναχών και τα όμορφα άσματα τους που ακούγονταν από τα τείχη των μοναστηριών και τα οποία αναμειγνύονταν με τα τραγούδια των πουλιών, σε ένα είδος συναυλίας η οποία περιείχε τόσο τα φυσικά όσο και τα θεία.

Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι Ισπανοί είχαν προσπαθήσει να κρατήσουν το καναρίνι εντός συνόρων και μάλιστα με το να εξάγεται μόνο με  βασιλικό διάταγμα. Ο λόγος ήταν ότι αυτά τα πουλιά αποτελούσαν πηγή εσόδων για το στέμμα και την κυβέρνηση.
Γύρω στο 1550 εμφανίστηκαν στην Ιταλία τα πρώτα καναρίνια. Δεν είναι ακριβώς γνωστό το πως έσπασε το μονοπώλιο. Σύμφωνα με μια εκδοχή ένα ισπανικό εμπορικό που πήγαινε στο Λιβόρνο ναυάγησε στις ακτές της Έλβας. Μερικά από τα πουλιά(αρσενικά-θηλυκά) που μετέφερε το πλοίο ζευγάρωσαν, όταν διέφυγαν στην στεριά της Ιταλίας. Οι Ιταλοί έπιασαν τα ωδικά πουλιά αυτής της διασταύρωσης, τα εξέθρεψαν και σε λίγο καιρό το καναρίνι εξαπλώθηκε σε όλη την Ιταλία και μετέπειτα και αλλού.

Μεγάλο μέρος της δουλειάς που έγινε πάνω στο ισπανικό Timbrado χάθηκε, λόγω του ισπανικού εμφυλίου πολέμου που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1930.
Το ισπανικό Timbrado άρχισε να αναπαράγεται πάλι από μια οργανωμένη ένωση εκτροφέων την δεκαετία του 1940 και του 1950 στην Ισπανία.
Στις αρχές του 20ου αιώνα Ισπανοί εκτροφείς άρχισαν να διασταυρώνουν τα πουλιά τους πάλι με το άγριο καναρίνι από τα Κανάρια Νησιά, προκειμένου να ανακτήσουν τα αρχικά χαρακτηριστικά της φωνής του ισπανικού Timbrado τα οποία χάθηκαν κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.

 Το Τimbrado εκτρέφεται για το τραγούδι του και όχι για το χρώμα του. Οι Ισπανοί εκτροφείς προσπάθησαν να αναπτύξουν ένα καναρίνι φωνής με πλούσιο, καθαρό, αρμονικό και δυνατό κελάηδισμα με πολλούς μεταλλικούς ήχους και πολλές στροφές στο ρεπερτόριο του, το οποίο αποτελείται από 12 νότες τις οποίες το Timbrado χρησιμοποιεί περιοδικά με γρήγορες εναλλαγές σε διαφορετικούς συνδυασμούς . Αν και το τραγούδι τους είναι δυνατό η φωνή τους δεν πρέπει να είναι ούτε τραχιά ούτε ιδιαίτερα διαπεραστική.
Το τραγούδι αυτού του θαυμάσιου καναρινιού με τη μεταλλική χροιά ταυτίζεται από τους Ισπανούς με τους ήχους από τις καστανιέτες. Οι μιμητικές ικανότητες του μικρόσωμου αυτού καναρινιού αποτελούν προσόν για ένα καλό Τmbrado, το οποίο θα είναι επινοητικό στους συνδυασμούς του ενώ αποτελούν μειονέκτημα για ένα κακό, όπου θα προσθέτει λάθος νότες ή ήχους που έχει μάθει στη λάθος στιγμή χαλώντας την αρμονία του τραγουδιού του. Τα Timbrado μπορούν να εκπαιδευτούν ώστε να τραγουδούν σκοπούς άλλων Timbrado αλλά και να τραγουδούν διαδοχικά με άλλα δημιουργώντας μια ομάδα που μπορεί να προσφέρει ασύγκριτα μελωδικά ακούσματα.

Μεσογειακού ταμπεραμέντου καναρίνι το Timbrado λοιπόν, ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα εκτροφέα γεγονός που κάνει στις μέρες μας όλο και περισσότερους να ασχολούνται με την εκτροφή και κατοχή του ως οικόσιτο.

Στις μέρες μας αποδεκτά χρώματα είναι το πράσινο, το κίτρινο, το άσπρο, το γρι, το κανελί και τα παρδαλά με βάση όλα τα παραπάνω. Οι κόκκινοι χρωματισμοί δεν είναι αποδεκτοί στη ράτσα Timbrado. Η ανθεκτικότητα σε εξωτερικούς χώρους με θερμοκρασίες που δεν πέφτουν πολύ κάτω από τους μηδέν βαθμούς κελσίου και η περιορισμένη φροντίδα που χρειάζονται είναι κάτι που τα Timbrado έχουν κληρονομήσει από τους αγρίους προγόνους, τους αρκεί να ζουν σε ευρύχωρα κλουβιά που θα τους επιτρέπουν να κινούνται. Την άνοιξη όταν οι μέρες αρχίσουν να μεγαλώνουν και η θερμοκρασία να ανεβαίνει θα αναδείξουν τα ένστικτα τους για αναπαραγωγή δίνοντας τον καλύτερο τους εαυτό στο μεγάλωμα των νεοσσών. Εξωτερικά διακρίνεται από το πλήρες φτέρωμα του το οποίο σφίγγετε καλά στο σώμα με σφιχτά φτερά που διπλώνουν μεταξύ τους ελαφρώς στις άκρες χωρίς να σγουραίνουν πουθενά. Το κεφάλι είναι μεσαίου μεγέθους το οποίο στηρίζεται σε σχετικά μακρύ λαιμό, σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα. Τα μάτια έχουν ζωηρό μαύρο, γκρι και καφετί χρώμα.. Το πολύ μεγάλο κεφάλι, με υπερβολικό φτέρωμα και τα κόκκινα μάτια, δείχνει την μη καθαρότητα της ράτσας. Το Σώμα έχει μορφή που λεπταίνει προς τις άκρες ερχόμενο σε αρμονία με το λαιμό και την ουρά, η οποία βρίσκεται σε ευθεία γραμμή με το σώμα μοιάζοντας αυτή του χελιδονιού. Τα πόδια είναι λεπτά και κοντά και στέκονται σε γωνία. Τα πόδια που στέκονται ευθεία δείχνουν την μη καθαρότητα της ράτσας.
Το χρώμα στα Timbrados εμφανίζεται ζωηρό και διαμορφώνεται από δύο χρωστικές ουσίες, τη μελανίνη και την έλλειψη χρώματος. Έτσι τα καναρίνια μπορεί να είναι πράσινα, γκρίζα, σκούρο καφέ, κίτρινα με σκούρο καφετί άσπρο ή κίτρινο. Επίσης παρατηρείται και η ανάμιξη των χρωμάτων μελανίνης και έλλειψης χρώματος στο φτέρωμά σε διαφορετικές αναλογίες. Τα πουλιά που παρουσιάζουν έλλειψη χρώματος με πορτοκαλί ή κόκκινο δεν είναι δεκτά.

Ως καναρίνι φωνής διαγωνιζόμενο βαθμολογείται σύμφωνα με τις παρακάτω κατηγορίες:
από 86 έως 100 βαθμούς πρώτη κατηγορία
από 71 έως 85 βαθμούς δεύτερη κατηγορία και
από 55 έως 70 βαθμούς τρίτη κατηγορία.

Υπάρχουν δυο τρόποι βαθμολόγησης της FOE και της FOCDE.

Τρεις είναι οι υποκατηγορίες της ράτσας Timbrado:

1.Τα "Classics", λέγονται κλασικά γιατί ήταν τα πουλιά που πρώτα αναγνωρίστηκαν ως η ράτσα ισπανικά τιμπράντο από την παγκόσμια ορνιθολογική ομοσπονδία (COM). Τα κλασσικά Timbrado έχουν το συνεχόμενο και μεγαλύτερο ρεπερτόριο.
2.Τα "Floreados" τραγουδούν περισσότερο τις μη συνεχόμενες νότες ("floreos",slow water...), λιγότερο τις ημι-συνεχόμενες (clucks, semicontinuos water...) και καθόλου τις συνεχόμενες νότες (timbres or rolled variations).
3.Τα "Intermediate" κάτι μεταξύ των "Classics" και "Floreados".

Φιλικά
 kon.ts
 EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado

Timbrados 2011

Σας παρουσιάζω κάποια από τα πουλάκια του 2011








Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Διάκριση φύλου στα καναρίνια

Μόλις τα καναρίνια φθάσουν στη σεξουαλική ωριμότητα, γίνεται σχετικά ευκολότερο να καθοριστεί το γένος τους. Εντούτοις, η διάκριση φύλου στα καναρίνια, αποτελεί μια διαδικασία κατά την οποία θα πρέπει να εκτιμώνται περισσότερα από ένα στοιχεία. Θα πρέπει λοιπόν να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και τα εμφανισιακά, αλλά και τα συμπεριφοριστικά χαρακτηριστικά του πουλιού, για να αυξήσουμε στο μέγιστο την ακρίβειά της εκτίμησής μας. Εδώ πρέπει να πoύμε ότι όλοι, εμπειρογνώμονες ή μη, φαίνεται να συμφωνούν με ένα μόνο αδιάψευστο σημάδι: εάν ένα πουλί γεννά αυγό, είναι θηλυκό. Πέρα από αυτήν την βεβαιότητα, υπάρχει πάντα κάποιο περιθώριο λάθους.
Διάκριση φύλου στη φωλιά
          Όσοι εκτρέφουν καναρίνια φωνής, ενδιαφέρονται να αναγνωρίσουν το φύλο των νέων πουλιών, όσο το δυνατόν συντομότερα, δεδομένου ότι η απομάκρυνση των νέων αρσενικών από τις αδελφές και τις μητέρες τους, επιτρέπει την καλύτερη ανάπτυξη του κελαηδίσματος. Για αυτόν τον λόγο, μερικοί εκτροφείς ωδικών καναρινιών, έχουν κάνει μια πολύ λεπτομερή μελέτη στοιχείων, για να είναι σε θέση να καθορίσουν το φύλο το συντομότερο δυνατόν. Στην πραγματικότητα, εάν αυτό μπορεί να γίνει πριν την εμφάνιση των πρώτων φτερών, είναι ακόμη καλύτερα. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές μέθοδοι για την διάκριση φύλου, συνηγορούν στην σπουδαιότητα του πρόωρου διαχωρισμού των νεοσσών από τους γονείς τους. Οι ακόλουθοι, είναι δύο από τους τρόπους που χρησιμοποιούνται, χωρίς όμως να είναι εγγυημένοι 100%:

Βάλτε σε σειρά τους νεοσσούς που δεν έχουν βγάλει ακόμη φτερά, τοποθετώντας τους επάνω σε μια πετσέτα ή κάποια άλλη μη ολισθηρή επιφάνεια, και παρατηρήστε τη συμπεριφορά τους. Όσα μικρά αρχίσουν ένα χοροπηδούν ή να τρέπονται σε φυγή, είναι αρσενικά και όσα παραμείνουν στάσιμα, ατάραχα, είναι θηλυκά.

Καθώς θα περνάει ο χρόνος, οι νεοσσοί στους οποίους αναπτύσσεται περισσότερο το κεντρικό δάκτυλο από τα υπόλοιπα, είναι αρσενικοί και αυτοί των οποίων τα δάχτυλα είναι ίσα στο μέγεθος, είναι θηλυκοί.
         Διάκριση φύλου βασισμένη στο πρόωρο κελάηδημα

        Μέχρι να απογαλακτιστούν και ανεξαρτητοποιηθούν πλήρως τα καναρίνια (αυτό μπορεί να πάρει  περισσότερο από ένα μήνα μετά την εκκόλαψη), οι φωνές τους χρησιμεύουν λίγο πολύ, για να ζητήσουν φαγητό ή για να εκφράσουν πράγματα όπως: έκπληξη, πόνο, ή ενόχληση. Κάποια στιγμή όμως, μεταξύ του χρόνου, από την ανεξαρτησία έως την πρώτη πτερόρροια, οι πρώτες προσπάθειες για κελάηδημα εμφανίζονται. Αυτό το πρώτο κελάηδημα, έχει περιγραφεί ως "παραμιλητό" αφού το νεαρό πουλί το κάνει με μισόκλειστα μάτια, σχεδόν σε κατάσταση ύπνου. Εδώ διακρίνουμε ότι καθώς το μικρό πουλί τραγουδά, ο λαιμός του διογκώνεται ελαφρά και μοιάζει κάπως, με ένα ώριμο αρσενικό που κελαηδάει. Έχω προσέξει ότι, αν και αυτό είναι ένα βήμα προς την ανάπτυξη του ώριμου τραγουδιού των αρσενικών, ένα σημαντικό ποσοστό των νέων θηλυκών (τουλάχιστον περίπου το 1/3 των δικών μου καναρινιών φωνής) συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο, όπως αυτό των μικρών αρσενικών. Έτσι αν και ο τρόπος αυτός διάκρισης μπορεί να χρησιμεύσει ως μια πρόωρη εκτίμηση του γένους, δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Ξεκάθαρη εκτίμηση, μπορεί να γίνει όταν τα αρσενικά περνάνε στην επόμενη φάση εκμάθησης τραγουδιού, (διαμορφωτικό) όπου το κελάηδημά τους γίνεται πιο ρεαλιστικό και μας δίνει μια αξιόπιστη ένδειξη για το γένος. Με το διαμορφωτικό κελάηδημα, τα νέα αρσενικά αρχίζουν να ενσωματώνουν ενήλικες φράσεις και γύρους στο τραγούδι τους, έστω και αν δεν είναι ακόμη ολοκληρωμένο. Αν και το διαμορφωτικό τραγούδι είναι πιο ρεαλιστικό, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κάποια σαφής γραμμή διαχωρισμού μεταξύ του "πρώιμου παραμιλητού" και του διαμορφωτικού τραγουδιού. Κάποια πουλά περνούν αργά από το ένα στάδιο στο άλλο, σε διάρκεια εβδομάδων ή ακόμα και μηνών, και σε μερικά μεμονωμένα πουλιά μπορεί να παραμείνει αδιευκρίνιστο το γένος για κάποιο χρονικό διάστημα.

Το ζήτημα των όψιμα διαπιστωμένων αρσενικών, τείνει να συγχύσει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, η σπάνια περίπτωση όπου κάποια θηλυκιά αναπτύσσει πλήρες κελάηδημα κατά το πρώτο έτος της. Στο Western Waterslager Club, λέγεται συχνά μια ιστορία ενός πουλιού, που έλαβε καλή βαθμολογία σε έναν βελγικό διαγωνισμό το χειμώνα και αφού αγοράστηκε ως αρσενικό, εισήχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την επόμενη ’νοιξη το πουλί αυτό, γέννησε αυγά και ανέθρεψε μικρά με επιτυχία. Το φαινόμενο αυτό, είναι πλέον πιθανό να εμφανιστεί και κατά την περίοδο αλλαγής των επιπέδων ορμονών, παραδείγματος χάριν κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας, στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο.

         Διάκριση φύλου από την εμφάνιση χρώματος

         Πρέπει να αναφερθεί ότι η ακόλουθη μέθοδος, δεν λειτουργεί με όλα τα είδη καναρινιών.         Εντούτοις, μπορεί να είναι αρκετά μια χρήσιμη ένδειξη διάκρισης γένους σε μερικά καναρίνια φωνής.

        Τα περισσότερα είδη καναρινιών, έχουν δύο τύπους φτερών εξ αιτίας μιας μετάλλαξης που εμφανίστηκε κάποια στιγμή, μετά από τη διάσπαση μεταξύ των καναρινιών φωνής και των τύπου – θέσης - χρώματος. Η μετάλλαξη αυτή που πραγματοποιήθηκε στη δεύτερη ομάδα, και λόγω της επίδρασής της, τα περισσότερα από αυτά τα είδη έχουν άτομα με έντονα (επίσης αποκαλούμενα "κίτρινα" ή "σκληρά") φτερά και άτομα με μη έντονα (επίσης αποκαλούμενα "ανοιχτόχρωμα" ή "μαλακά") φτερά. Όλα τα έντονα πουλιά, ανεξάρτητα από το γένος, φαίνονται πιο λαμπερά χρωματισμένα. Σύμφωνα με μερικούς συγγραφείς, τα φτερά του άγριου καναρινιού, λέγεται πώς βρίσκονται κάπου ανάμεσα στα δύο άκρα, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι, όλα τα άγρια καναρίνια έχουν μη έντονα φτερά. Σε κάθε περίπτωση, η σύσταση φτερών του άγριου καναρινιού προκαλεί ένα μικρό διμορφισμό μεταξύ των φύλων. Η επίδραση του γεγονότος αυτού είναι ότι, τα αρσενικά φαίνονται να έχουν ένα ελαφρώς φωτεινότερο κίτρινο χρώμα ενώ τα θηλυκά φαίνονται να έχουν ένα ελαφρώς πιο ωχρό κίτρινο. Στην πραγματικότητα, το χρώμα είναι το ίδιο και αυτό που διαφέρει είναι η σύσταση φτερών. Η υφή των φτερών, είναι ελαφρώς ευρύτερη στα θηλυκά και αυτό αναγκάζει το χρώμα να διασκορπιστεί περισσότερο στο φτερό.

       Επειδή τα είδη "φωνής" δεν έχουν υποστεί τόσο εντατική μετάλλαξη, όσο άλλα είδη καναρινιών, μπορούν επίσης να αναγνωριστούν από την φωτεινότητας του κίτρινου στα φτερά τους. Προφανώς οι μικρές διάφορες φαίνονται καλύτερα στα έντονα κίτρινα πουλιά, δεδομένου ότι δεν έχουν οποιαδήποτε σκούρη χρωστική ουσία ώστε να αλλοιώσουν την εικόνα τους. Εάν δύο ενήλικα κίτρινα καναρίνια φωνής, που προέρχεται από την ίδια οικογενειακή γραμμή, διαφέρουν σημαντικά στη φωτεινότητα του κίτρινου, αυτό που είναι πιο ωχρό θα είναι το θηλυκό. Δυστυχώς, αυτή η μέθοδος λειτουργεί μόνο σε συγγενή πουλιά δεδομένου ότι τα διαφορετικά είδη θα είναι λογικά φωτεινότερα ή ωχρότερα. Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των waterslagers είναι κίτρινη ή έχει μόνο τις μικρές σκοτεινές περιοχές, αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε αυτήν την φυλή.

      Διάκριση φύλου με εξέταση

      Όταν έχουμε να κάνουμε με σεξουαλικώς ώριμα πουλιά, αυτή είναι η πιο ασφαλής μέθοδος διάκρισης.
   
     Αρσενικό:
Το αρσενικό έχει ένα "ψευδοπέος" που προεξέχει επάνω από την αμάρα, έχει τη διάμετρο μιας γόμας μολυβιού και είναι ελαφρώς μακρύτερο.
    Θηλυκό που δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή:
Το θηλυκό, όταν δεν είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει εξογκωμένη κοιλιά επάνω από την αμάρα.

   Θηλυκό έτοιμο για αναπαραγωγή:
Το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει κοιλιά μυτερού σχήματος και καταλήγει σε ένα οξύ σημείο στην αμάρα. Σε αντίθεση με την στρογγυλεμένη θολωτή κοιλιά του μη "έτοιμου" θηλυκού, το θηλυκό που είναι έτοιμο για αναπαραγωγή, έχει μια ίσια κοιλιά που στενεύει έντονα προς το οπίσθιο τμήμα.

πηγή άρθρου https://petbirds.gr/articles
https://petbirds.gr/articles/%CE%A4%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%AE-%CE%B8%CE%B7%CE%BB%CF%85%CE%BA%CF%8C.14/

Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Ερασιτέχνης Εκτροφέας Καναρινιών Timbrado