Το κυριότερο χαρακτηριστικό των πτηνών είναι ασφαλώς οι πτέρυγές τους, και τα φτερά που καλύπτουν το σώμα τους. Τα φτερά τους επιτρέπουν να πετούν, να κρατούν την ισορροπία τους στον αέρα, να προφυλάγονται απ' το κρύο και τη ζέστη, τα βοηθούν να επιπλέουν μέσα στο νερό κλπ.
Τα φτερά αποτελούνται απ' τον κάλαμο, δηλ. το γυμνό μέρος, και τη ράχη. Στη ράχη βγαίνουν δεξιά κι αριστερά "μύστακες", που ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας το "γένειο". Τα φτερά έχουν τις ρίζες τους μέσα στο δέρμα (όπως οι τρίχες) και σχηματίζουν ένα είδος μόνωσης από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Το χρώμα του φτερώματος των πτηνών ποικίλλει.
Στην πτήση του το πτηνό χρησιμοποιεί τρεις τεχνικές:
α.Το πτηνό χτυπά συνέχεια τις φτερούγες του και αυτή είναι η λεγόμενη προωθητική πτήση,
β.η ολισθαίνουσα, που το πτηνό αφήνεται, με τις φτερούγες του ανοιχτές, να παρασύρεται απ' τον άνεμο και
γ.η μεικτή πτήση, που είναι συνδυασμός της πρώτης και της δεύτερης.
Τα πτηνά έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένες την ακοή και την όραση. Έχουν πέντε με οχτώ φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα και οπτική ισχύ από τον άνθρωπο. Οι οφθαλμοί τους είναι ισχυρότεροι από αυτούς των θηλαστικών, ενώ το μεγάλο άνοιγμα της κόρης τους κάνει τα πράγματα να φαίνονται φωτεινότερα. Επίσης ορισμένα πτηνά έχουν αρκετά ευρεία γωνία ορατότητας (έως 300 μοίρες), και μάλιστα χωρίς να κινούν το κεφάλι τους. Εξαίρεση στον κανόνα αυτό αποτελούν τα νυκτόβια αρπακτικά, (κουκουβάγια κ.ά.), που έχουν τα μάτια στο πρόσθιο μέρος του κεφαλιού τους. Η όσφρηση και η γεύση τους είναι υποτυπώδεις.
Ο σκελετός του πουλιού είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένος για την πτήση. Είναι εξαιρετικά ελαφρύς, αλλά και αρκετά ισχυρός ώστε το πουλί να αντέχει στην απογείωση και στην προσγείωση. Εξαιτίας αυτού, τα πουλιά έχουν συνήθως μικρότερο αριθμό οστά σε σχέση με άλλα χερσαία σπονδυλωτά. Στα Πουλιά έλλειψη παρουσιάζουν τα δόντια και οι σιαγόνες τα οποία έχουν αντικατασταθεί από το ράμφος το οποίο είναι πολύ πιο ελαφρύ. Τα ράμφη των πουλιών μωρών έχουν μια ''προβολή'' η οποία διευκολύνει την έξοδό τους από το αμνιακό αυγό.
Το κρανίο αποτελείται από πέντε μεγάλα οστά: το πρόσθιο (κορυφή του κεφαλιού), το πίσω μέρος του κεφαλιού, το προγναθικό και το ρινικό (επάνω ράμφος), καθώς και τη κάτω γνάθος (κάτω ράμφος).
Το κρανίο ενός φυσιολογικού πουλιού ζυγίζει συνήθως περίπου το 1% των πτηνών, στο σωματικό του βάρος.
Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους, και χωρίζεται σε τρεις ενότητες: στου τραχήλου, στους σπονδύλους της πλάτης, και στην ουρά.
Το στήθος αποτελείται από τα ψαλίδια και το οστό του τραχήλου, τα οποία δύο οστά, μαζί με την ωμοπλάτη αποτελούν τη θωρακική ζώνη.
Ο ώμος αποτελείται από την ωμοπλάτη, coracoid (δείτε το στήθος), και το βραχιόνιο οστό (άνω βραχίονα). Το βραχιόνιο οστούν ενώνει την κερκίδα και την ωλένη (αντιβράχιο) για να σχηματίσουν τον αγκώνα. Το ύψος του καρπού και μετακάρπιο αποτελούν την "καρπό" και "χέρι" του πουλιού.
Τα οστά στην πτέρυγα είναι εξαιρετικά ελαφριά, έτσι ώστε το πουλί μπορεί να πετάξει πιο εύκολα.
Το ισχίο αποτελείται από τη λεκάνη που περιλαμβάνει τη κορυφή του ισχίου,το ακρολοφίων (πλευρές του ισχίου), και το ηβικό (μπροστά από το ισχίο).
Η άνω κνήμη αποτελείται από το μηριαίο οστούν. Στην άρθρωση του γόνατος, του μηρού συνδέεται με την κνήμη και τη περόνη (πλευρά της κνήμης). Το ταρσομετατάρσιο οστό αποτελεί το πάνω μέρος του ποδιού.
Τα οστά ποδιών των πουλιών είναι πολύ πιο συμπαγή συμβάλλοντας σε ένα χαμηλό κέντρο βάρους. Αυτό βοηθά στην πτήση.
Ο σκελετός των πτηνών είναι ελαφρύτερος απ' όλα τα σπονδυλωτά, γιατί τα περισσότερα κοίλα κόκαλα δεν έχουν μυελό. Τα μικρά κόκαλα είναι κολλημένα μεταξύ τους κι έτσι περιορίζονται οι βαριές αρθρώσεις. Εξειδικευμένο κόκαλο στα πτηνά είναι το στέρνο. Το στέρνο έχει στη μέση ένα μεγάλο κόκαλο, σαν καρίνα πλοίου, τη λεγόμενη τρόπιδα.
Το μόνο ευλύγιστο μέρος του σκελετού είναι ο λαιμός.Αυτό επιτρέπει στο πουλί να δει τον κίνδυνο από οποιαδήποτε κατεύθυνση, να πιάσει το θήραμα, και να καθαρίζει με το ράμφος τα φτερά του. Η ευελιξία αυτή είναι αυξημένη από το μεγάλο αριθμό των σπονδύλων του αυχένα του (περίπου 11 - 25)
Ο σκελετός ενός πουλιού περιλαμβάνει μόνο το 5% του συνολικού σωματικού βάρους του.
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Τα φτερά αποτελούνται απ' τον κάλαμο, δηλ. το γυμνό μέρος, και τη ράχη. Στη ράχη βγαίνουν δεξιά κι αριστερά "μύστακες", που ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας το "γένειο". Τα φτερά έχουν τις ρίζες τους μέσα στο δέρμα (όπως οι τρίχες) και σχηματίζουν ένα είδος μόνωσης από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Το χρώμα του φτερώματος των πτηνών ποικίλλει.
Στην πτήση του το πτηνό χρησιμοποιεί τρεις τεχνικές:
α.Το πτηνό χτυπά συνέχεια τις φτερούγες του και αυτή είναι η λεγόμενη προωθητική πτήση,
β.η ολισθαίνουσα, που το πτηνό αφήνεται, με τις φτερούγες του ανοιχτές, να παρασύρεται απ' τον άνεμο και
γ.η μεικτή πτήση, που είναι συνδυασμός της πρώτης και της δεύτερης.
Τα πτηνά έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένες την ακοή και την όραση. Έχουν πέντε με οχτώ φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα και οπτική ισχύ από τον άνθρωπο. Οι οφθαλμοί τους είναι ισχυρότεροι από αυτούς των θηλαστικών, ενώ το μεγάλο άνοιγμα της κόρης τους κάνει τα πράγματα να φαίνονται φωτεινότερα. Επίσης ορισμένα πτηνά έχουν αρκετά ευρεία γωνία ορατότητας (έως 300 μοίρες), και μάλιστα χωρίς να κινούν το κεφάλι τους. Εξαίρεση στον κανόνα αυτό αποτελούν τα νυκτόβια αρπακτικά, (κουκουβάγια κ.ά.), που έχουν τα μάτια στο πρόσθιο μέρος του κεφαλιού τους. Η όσφρηση και η γεύση τους είναι υποτυπώδεις.
Ο σκελετός του πουλιού είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένος για την πτήση. Είναι εξαιρετικά ελαφρύς, αλλά και αρκετά ισχυρός ώστε το πουλί να αντέχει στην απογείωση και στην προσγείωση. Εξαιτίας αυτού, τα πουλιά έχουν συνήθως μικρότερο αριθμό οστά σε σχέση με άλλα χερσαία σπονδυλωτά. Στα Πουλιά έλλειψη παρουσιάζουν τα δόντια και οι σιαγόνες τα οποία έχουν αντικατασταθεί από το ράμφος το οποίο είναι πολύ πιο ελαφρύ. Τα ράμφη των πουλιών μωρών έχουν μια ''προβολή'' η οποία διευκολύνει την έξοδό τους από το αμνιακό αυγό.
Το κρανίο αποτελείται από πέντε μεγάλα οστά: το πρόσθιο (κορυφή του κεφαλιού), το πίσω μέρος του κεφαλιού, το προγναθικό και το ρινικό (επάνω ράμφος), καθώς και τη κάτω γνάθος (κάτω ράμφος).
Το κρανίο ενός φυσιολογικού πουλιού ζυγίζει συνήθως περίπου το 1% των πτηνών, στο σωματικό του βάρος.
Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους, και χωρίζεται σε τρεις ενότητες: στου τραχήλου, στους σπονδύλους της πλάτης, και στην ουρά.
Το στήθος αποτελείται από τα ψαλίδια και το οστό του τραχήλου, τα οποία δύο οστά, μαζί με την ωμοπλάτη αποτελούν τη θωρακική ζώνη.
Ο ώμος αποτελείται από την ωμοπλάτη, coracoid (δείτε το στήθος), και το βραχιόνιο οστό (άνω βραχίονα). Το βραχιόνιο οστούν ενώνει την κερκίδα και την ωλένη (αντιβράχιο) για να σχηματίσουν τον αγκώνα. Το ύψος του καρπού και μετακάρπιο αποτελούν την "καρπό" και "χέρι" του πουλιού.
Τα οστά στην πτέρυγα είναι εξαιρετικά ελαφριά, έτσι ώστε το πουλί μπορεί να πετάξει πιο εύκολα.
Το ισχίο αποτελείται από τη λεκάνη που περιλαμβάνει τη κορυφή του ισχίου,το ακρολοφίων (πλευρές του ισχίου), και το ηβικό (μπροστά από το ισχίο).
Η άνω κνήμη αποτελείται από το μηριαίο οστούν. Στην άρθρωση του γόνατος, του μηρού συνδέεται με την κνήμη και τη περόνη (πλευρά της κνήμης). Το ταρσομετατάρσιο οστό αποτελεί το πάνω μέρος του ποδιού.
Τα οστά ποδιών των πουλιών είναι πολύ πιο συμπαγή συμβάλλοντας σε ένα χαμηλό κέντρο βάρους. Αυτό βοηθά στην πτήση.
Ο σκελετός των πτηνών είναι ελαφρύτερος απ' όλα τα σπονδυλωτά, γιατί τα περισσότερα κοίλα κόκαλα δεν έχουν μυελό. Τα μικρά κόκαλα είναι κολλημένα μεταξύ τους κι έτσι περιορίζονται οι βαριές αρθρώσεις. Εξειδικευμένο κόκαλο στα πτηνά είναι το στέρνο. Το στέρνο έχει στη μέση ένα μεγάλο κόκαλο, σαν καρίνα πλοίου, τη λεγόμενη τρόπιδα.
Το μόνο ευλύγιστο μέρος του σκελετού είναι ο λαιμός.Αυτό επιτρέπει στο πουλί να δει τον κίνδυνο από οποιαδήποτε κατεύθυνση, να πιάσει το θήραμα, και να καθαρίζει με το ράμφος τα φτερά του. Η ευελιξία αυτή είναι αυξημένη από το μεγάλο αριθμό των σπονδύλων του αυχένα του (περίπου 11 - 25)
Ο σκελετός ενός πουλιού περιλαμβάνει μόνο το 5% του συνολικού σωματικού βάρους του.
_________________
Φιλικά
kon.ts
EΛ.ΣY.TI FOP R-53
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου